Ποια είναι στην πραγματικότητα τα τόσο καλά κρυμμένα μυστικά αυτών των πανάρχαιων αρχιτεκτονικών αριστουργημάτων; Γιατί αφού υπάρχουν οι επιστημονικές μελέτες ειδικευμένων καθηγητών δεν έχουν βγει στη δημοσιότητα. Έφτασε πια η στιγμή να μάθετε την αλήθεια. Διαβάστε όλοι σας προσεκτικά το άρθρο που ακολουθεί....
Όπως εχει παρατηρηθεί από τις πάρα πολλές καταγεγραμμένες εμφανίσεις ΑΤΙΑ, οι όποιοι δημιουργοί τους κάνουν χρήση μιας άγνωστης αρχής της φύσης, η οποία μηδενίζει την αδράνεια, όπως πολύ πιθανόν και το βάρος τους. Τέτοιες τεχνικές φαίνεται να σχετίζονται με τη χρήση του "πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος" αιθέρα, της παραγκωνισμένης αυτής έννοιας από τη σημερινή επιστήμη.
Υπάρχει μια καταπληκτική πειραματική προσέγγιση του θέματος, καμωμένη από τούς Νταν Ντάβιντσον και Τζόε Παρ, θετικούς επιστήμονες, των οποίων την εργασία όμως δεν φιλοξενεί κανένα επιστημονικό περιοδικό, επειδή και μόνο, αυτοί μιλάνε ευθέως για τον αιθέρα και τις άπειρες δυνατότητές τού....
Ο Τζόε Παρ, ηλεκτρολόγος μηχανολόγος ειδικευμένος στην ηλεκτροακουστική, βρέθηκε στην Αίγυπτο το 1980 για επαγγελματικούς λόγους. Επισκέφθηκε την πυραμίδα του Χέοπος στην Γκίζα
και γοητεύτηκε τόσο πολύ από το μνημείο, ώστε ζήτησε ειδική άδεια και πέρασε μία ημέρα στην κορυφή της, καθώς και μία νύχια στο βασιλικό θάλαμο! Όταν γύρισε στις ΗΠΑ ήρθε η μεγάλη έκπληξη: παρατήρησε ότι είχε θεραπευθεί από μία χρόνια πάθηση που τον ταλαιπωρούσε!
Αυτό το γεγονός τον παρακίνησε να ασχοληθεί με τις ασυνήθιστες και παράξενες άγνωστες δυνάμεις της πυραμίδας. Μετά από πολλές μελέτες και πειράματα, κατέληξε στην ύπαρξη του αιθέρα και την ιδιότητα διαφόρων γεωμετρικών σχημάτων, να τον επηρεάζουν.
ΠΡΟΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ
Ο Παρ κατασκεύασε πολλές διατάξεις ανίχνευσης του αιθέρα. Μία από αυτές ήταν μία πυραμίδα προσανατολισμένη στην κατεύθυνση Βορράς - Νότος. Τοποθέτησε από ένα επίπεδο πηνίο στη νότια και βόρεια πλευρά της, συνδεδεμένα σε σειρά.
Τα πηνία τα κατασκεύασε τυλίγοντας σύρμα μετασχηματιστών, σε καρούλια από μία κασέτα ήχου. Στην κορυφή της πυραμίδας τοποθέτησε ένα διάκενο σαν πυκνωτή και το συνέδεσε σε σειρά με μία μπαταρία και μία ηλεκτρική αντίσταση. Από την αντίσταση οδηγούσε το οποιοδήποτε τυχόν σήμα που θα παρουσιαζόταν, σε ένα καταγραφικό όργανο.
Μία θύρα RS232 υπολογιστή, έκανε καλή δουλειά. Ο Παρ διοχέτευε συνεχές και εναλλασσόμενο ρεύμα στα πηνία και παρατηρούσε το αποτέλεσμα. Φάνηκε να υπάρχει συντονισμός της πυραμίδας μεταξύ 500 και 1000 Hz, εναλλασσόμενου ρεύματος σία πηνία. Αλλά και από μόνη της η έξοδος παρουσίαζε ημερήσιες περιοδικές διακυμάνσεις. Παρουσίαζε καιαδιαφάνεια σε διάφορες μορφές ακτινοβολιών που διοχετεύονταν κοντά και γύρω από την πυραμίδα.
Ο χώρος αυτός γύρω από την πυραμίδα φαίνεται να έχει ωοειδές σχήμα. Τοποθετήθηκαν λοιπόν από ερευνητές, μέσα σε αυτόν το χώρο μικροπομποί, ραδιενεργά υλικά, πηγές ακτινοβολίας β, ιονιστήρες, τα οποία - όλα ανεξαιρέτως - εξασθενούσαν όταν βρίσκονταν μέσα στη ενεργειακή "φυσαλίδα" της πυραμίδας!
Ήδη στην πρώτη δεκαετία της διερεύνησης αυτών των φαινομένων, παρατηρήθηκε ότι ορισμένες εποχές και ημερομηνίες του έτους, η ενεργειακή "φυσαλίδα" που περιβάλει μια πυραμίδα, εμποδίζει εντελώς τη διέλευ ση από μέσα της, όλων των ειδών τις ακτινοβολίες που αναφέραμε πιο πάνω. Δίνει αρνητικά(ευεργετικά για τη ζωή) ιόντα στο περιβάλλον και όταν η ίδια η φυσαλίδα εκτεθεί σε εξωτερική πηγή τέτοιων ιόντων, επεκτείνεται!
Το εκπληκτικότερο όμως που παρατήρησε ο ερευνητής, ήταν ότι αυτές τις ορισμένες ημερομη νίες ακυρωνόταν και η βαρύτητα μέσα σε αυτόν τον ωοειδή χώρο!
Ώσπου σε κάποιο 11ετή κύκλο της εμφάνισης των ηλιακών κηλίδων, αυτός ο πυραμιδοειδής αισθητήρας σταμάτησε να παρέχει δεδομένα. Τότε αποφάσισε να φτιάξει έναν δυναμικό αισθητήρα, που ήλπιζε ότι δεν θα είχε τα προβλήματα του στατικού. Τον ονόμασε "φυγόκεντρο", επειδή κατασκευάστηκε από ένα περιστρεφόμενο μεταλλικό δίσκο, που στην περίμετρο του είχε στερεωμένα μικρά ομοιώματα της πυραμίδας της Γκίζας.
Δεξιά και αριστερά του δίσκου, τοποθέτησε σε σταθερό σημείο, 36 ζευγάρια μικρών μαγνητών, που δεν τον ακουμπούσαν. Κάθε δύο μαγνήτες τοποθετήθηκαν αντικριστά, σε κατάσταση έλξης, έχοντας ανάμεσά τους τον δίσκο. Το κάθε επόμενο ζευγάρι τοποθετήθηκε με αντίθετη πολικότη- τα από ότι το προηγούμενο του. Δηλαδή αν ένας μαγνήτης στα αριστερά έβλεπε τον δίσκο με τον βόρειο του πόλο, ο επόμενος - από αριστερά πάλι - τον έβλεπε με τον νότιο πόλο του.
Ο Παρ περιέστρεψε το δίσκο με ένα μικρό ηλεκτροκινητήρα, και τότε παρουσιάστηκαν και άλλα φαινόμενα. Απώλειες βάρους ήταν το πρώτο που παρατηρήθηκε κατά την περιστροφή. Όμως οι εκπλήξεις συνεχίζονταν εντυπωσιακές. Η απώλεια βάρους δεν ήταν ίδια κάθε ημέρα! Υπήρχαν μεγάλες διακυμάνσεις μέσα σε ένα μήνα. Όταν μάλιστα, στον περιστρεφόμενο δίσκο με τις τρισδιάστατες μικρές πυραμίδες, διοχετεύονταν θετικά ιόντα, και ο άξονας περιστροφής κατευθυνόταν προς τη Σελήνη, η συσκευή ελκόταν από αυτήν! Αρνητικά ιόντα στο δίσκο, απωθούσαν τη συσκευή από τη Σελήνη!
Τελικά ο Παρ, βελτίωσε ακόμα περισσότερο την απόδοση της μεθόδου του, παράγοντας ένα ακουστικό τόνο, κοντά στο περιστρεφόμενο δίσκο με τις πυραμίδες. Τοποθέτησε δύο μεγάφωνα "εκατέρωθεν" της συσκευής. Σαν φυσικός, ειδικευμένος στην ηλεκτροακουστική, είχε ήδη υπολογίσει την ηχητική νότα που συντονιζόταν ο βασιλικός θάλαμος της πυραμίδας του Χέοπος (ή Μεγάλης). Με βάση τις διαστάσεις του θαλάμου και τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή, τα μεγάφωνα παρήγαγαν τον μπάσο ήχο - ηχώ/αντίλαλο - που ακούγεται όταν κτυπήσουμε την άδεια σαρκοφάγο, ή τον τοίχο στον βασιλικό θάλαμο της μεγάλης πυραμίδας.
Η απώλεια βάρους με αυτή της διάταξη έφθασε και το 80%! Ορισμένες περιόδους του έτους μάλιστα, (περίπου 8η με 15η Δεκεμβρίου, και 8η με 15η Μαΐου) τα φαινόμενα εντείνονταν. Η απώλεια βάρους ήταν στις μέγιστες τιμές και η περιστροφική ορμή (στροφορμή) του συστήματος γινόταν τόσο μεγάλη, που οι πυραμιδούλες της περιφέρειας ξεκολλούσαν και εκτοξεύονταν ακτινικά, καταστρέφοντας τη συσκευή και βάζοντας σε κίνδυνο τους παρευρισκομένους!
Επειδή η ταχύτητα περιστροφής ήταν πάντα η ίδια, αυτό που φαίνεται πως επηρεαζόταν ήταν η μάζα των πυραμίδων και του δίσκου. Υπολογισμοί που έγιναν δείχνουν, ότι η κινητική ενέργεια της κάθε πυραμιδούλας που ζύγιζε 8 γραμμάρια, αυξήθηκε κατά 113.000 φορές, ώστε να ξεκολλήσει από το δίσκο! Η εποχικότητα του φαινομένου μοιάζει με την εποχικότητα της ανθοφορίας των φυτών και την εποχικότητα που επικαλούντο οι αλχημιστές και συσχετίζεται αμέσως με την ενέργεια της ζωήςπου λέγεται και αιθέρας...
Οι εκπληκτικές και ακριβείς αντιστοιχίες του τμήματος του ουρανού στον αστερισμό του Ωρίωνα με την περιοχή των Πυραμίδων, στην Γκίζα της Αιγύπτου. Το γεγονός προκαλεί αίσθηση στον επιστημονικό κόσμο από τότε που έγινε γνωστό. Παρατηρήστε ότι όχι μόνο οι θέσεις των επτά πυραμίδων και κτισμάτων της περιοχής -μεταξύ των οποίωνκαι η Μεγάλη Πυραμίδα - αντιστοιχούν ακριβώς στους αστέρες του Πρίωνα, αλλά και ότι το σχήμα του ποταμούΝείλου αντιστοιχεί στο σχήμα του Γαλαξία στο συγκεκριμένο τμήμα του ουράνιου χάρτη!
Αλλά τα εντυπωσιακά δεν σταματούν εδώ. Το πείραμα των Παρ/Ντέιβιντσον έδειξε ότι υπάρχει και ενεργειακή σχέση μεταξύ του αστερισμού του Ωρίωνα και κάθε πυραμιδοειδούς δομής! Συγκεκριμένα, τα πλέον έντονα αντιβαρυτικά φαινόμενα επήρχοντο μεταξύ 13 και 15 Δεκεμβρίου όταν δηλαδή η Γη είναι απόλυτα ευθυγραμισμένη με τον Ήλιο και τους αστέρες του Ωρίωνα!
ΤΟ ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝ ΝΤΑΒΙΝΤΣΟΝ
Το πείραμα επανελήφθη από τον Ντάβιντσον. Εκείνος όμως αντί για τρισδιάστατες πυραμίδες, κατασκεύασε ένα δίσκο με δυσ- διάστατες, όμοιες με την πλευρά της Μεγάλης Πυραμίδας. Έναν οδοντωτό τροχό δηλαδή, που περιστρεφόταν από ένα μικρό ηλεκτροκινητήρα μοντελισμού, με 10.000 σ.α.λ. Είχε 24 "δόντια/πυραμίδες", που περνούσαν μέσα από 12 αντικριστά ζευγάρια μαγνητών, με εναλλασσόμενη πολικότητα.
Παρουσιάστηκαν τα ίδια ακριβώς φαινόμενα με τη συσκευή του Παρ. Ο Νταν χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να συντονίσει τη συσκευή του. Τελικά βρήκε ότι αποδίδει πολύ καλά, όταν ο άξονας περιστροφής, έχει την κατεύθυνση ανατολής - δύσης. Αντί για τον μπάσο τόνο που χρησιμοποιεί ο φίλος του ο Παρ, εκείνος τοποθέτησε μια γεννήτρια αρνητικών ιόντων (ιονιστής αέρα) πολύ κοντά στον οδοντωτό τροχό και παρείχε έτσι τη διεγείρουσα ενέργεια, που χρειαζόταν το σύστημα.
Κάθε φορά που άνοιγε τον ιονιστήρα, ο μικρός κινητήρας "ζοριζόταν", καλούμενος να αποδώσει έργο στο "πουθενά". Ο χαρακτηριστικός ήχος τοϋ "κινητήρα σε φόρτιση" γέμιζε το δωμάτιο - χωρίς να έχει καμία φυσική σύνδεση με κάποιο άλλο υλικό αντικείμενο - εκτός του τροχού - που θα του απέδιδε το έργο. Αυτό, μαζί με τις παρατηρήσεις του Παρ, μας κάνει να υποθέσουμε ότι αυξανόταν η μάζα που "αισθανόταν" ο κινητήρας, καθώς γύριζε τον οδοντωτό τροχό.
Τα αρνητικά ιόντα κατά κάποιο περίεργο τρόπο, αύξαναν φαινομενικά την ύλη του δίσκου, πράγμα που έτεινε να επιβραδύνει την περιστροφή.
Ένας ραβδοσκόπος, επιβεβαίωσε ένα εκτεταμένο ωοειδές "αιθερικό πεδίο", γύρω από ολόκληρη τη διάταξη, όπως και ένα μικρότερο, γύρω από κάθε τριγωνάκι.
Η διάταξη του Νταν έφθασε σε απώλειες βάρους έως και 50%, μα αυτό που παρατήρησε να συμβαίνει μεταξύ 13ης και 15ης Δεκεμβρίου, μας επιτρέπει να υποθέσουμε το υπέροχα απίθανο: Αυτές τις ημερομηνίες η Γη μας είναι ευθυγραμμισμένη με τον Ήλιο μας και τα τρία αστέρια της "ζώνης" του αστερισμού του Ωρίονος!
Οι αστερισμοί του Ταύρου και του Ωρίονος, είναι γειτονικοί στην "ουράνια σφαίρα" και έχουν μεγάλη σχέση με τον προσανατολισμό της Μεγάλης Πυραμίδας. Μη ξεχνάμε ότι οι τρεις πυραμίδες που βρίσκονται στην περιοχή της Γκίζας είναι έτσι τοποθετημένες στο έδαφος (κάτοψη), ώστε να αναπαριστούν, το σχήμα των τριών αστεριών της "ζώνης" του Ωρίωνος, αλλά και το μέγεθος τους! Επί πλέον, μαζί με άλλα αρχαία κτίσματα της περιοχής αναπαριστούν ολόκληρο τον αστερισμό και ο ποταμός Νείλος τον Γαλαξία!
Το μέγιστο της αντιβαρυτικής δράσης παρουσιαζόταν όταν ο Νταν ευθυγράμμιζε τον άξονα περιστροφής της συσκευής του, με τον αστέρι Ιώτα του Ωρίωνος και τον Ήλιο μας, την ώρα της ανατολής και δύσης, στις συγκε κριμένες ημέρες. Και όπως λέει cίδιος: «Φαίνετω να υπάρχει ένας γιγαντιαίος ενεργειακός δίαυλος μεταξύ του Ήλιου μας και του αστερισμού του Ωρίωνος, που διεγείρει το δυναμικό - αιθερικό λέμε εμείς - πεδίο του αντιβαρυ- τικού τροχού, ώστε να γίνεται εντελώς αδιαπέραστο από όλες τις γνωστές δυνάμεις-βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμό, αδράνεια, ραδιενέργεια και τότε ολόκληρη η διάταξη "προσπαθεί" να ανυ ψωθεί προς τον Ωρίωνα!»
Αν τώρα θυμηθούμε την περίπτωση ενός από τους πρώτους επαφικούς συγγραφείς (Αντάμσκι) που ισχυρίστηκε ότι ξεναγήθηκε από το πλήρωμα ενός εξωγήινου αστρόπλοιου, θα δούμε ότι εκεί του εξηγούσαν ότι ταξιδεύουν "καβαλώντας" ένα "ενεργειακό ρεύμα", που υπάρχει μεταξύ του Ήλιου μας και άλλων ηλιακών συστημάτων, με ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες εκείνης του φωτός. Φαίνεται λοιπόν ότι η συσκευή των Πάρ/ Ντάβινσον ανιχνεύει τέτοιες διαστρικές λεωφόρους!
Και φαίνεται πως κάπως έτσι εξηγούνται τα κύματα εμφανίσεων ΑΤΙΑ στους ουρανούς της Γης. Έρχονται εδώ ορισμένες χρονικές περιόδους όταν τους ευνοεί η αστρονομική μα τελικά και η αστρολογική συγκυρία, όπου "ανοίγουν οι ουρανοί", όπως λέει ο λαός μας "και κατεβαίνει ο ξενολαός'Ί 01 επισκέπτες έρχονται τότε που έχουν ούριους αιθε- ρικούς ανέμους να τους ταξιδεύουν εκτός τόπου και χρόνου, πέρα από τον περιορισμό των γνωστών φυσικών νόμων, και ακαριαία να βρίσκονται όπου οδηγεί ο αιθερι- κός αυτός δίαυλος. Και οι διαστρικές αυτές λεωφόροι είναι τμήματα του αιθερικού πλέγματος που καθορίζει το χώρο και τα όντα, από το πάρα πολύ μικρό έως το αφάνταστα μεγάλο.
Είναι αυτό που έχουν παρατηρήσει ο Μηρούς Κάθυ και ο δικός μας καθηγητής, αείμνηστος Σαντορίνης, ότι τα ΑΤΙΑ ακολουθούν διαδρομές που καθορίζουν ένα "πλέγμα" στην επιφάνεια της Γ ης! Αυτό το αιθερικό πλέγμα είναι υποσύνολο ενός μεγαλύτερου σε διαπλανητική κλίμακα και εκείνο, ενός άλλου σε διαστρική κλίμακα... κ.ο.κ... διαγαλαξιακή - διασμηνιογαλαξιακή. Και κάποιες τέτοιες ημερομηνίες είναι που οι αλχημιστές μετέτρεπαν το μόλυβδο ή τον υδράργυρο σε χρυσό πολύ εύκολα και με ελάχιστη ενέργεια. Και κάποιες τέτοιες ημερομηνίες - οχι αναγκαστικά αυτές με την απώλεια βάρους- θεραπεύονται ασθενείς σε "άγιους" τόπους.
ΠΗΓΗ : Περίεργα - PERIERGAA:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου