Η μεγαλύτερη συνωμοσία της ιστορίας: Ο έλεγχος του χρήματος

«Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο M.A. Rothschild, επιφανές μέλος της ομώνυμης οικογένειας, η οποία ίδρυσε στα τέλη του 18ου αιώνα τα γνωστά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο δε J.K. Galbraith, οικονομολόγος, υπέρμαχος του φιλελευθερισμού, είχε τονίσει ότι,
«Η διαδικασία, με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν νέο χρήμα, είναι τόσο απλή, που το μυαλό αηδιάζει».

Τι συμβαίνει με το χρήμα;Έχει κανείς μας ιδέα πως παράγεται;Αντιστοιχεί σε πραγματικές αξίες στη ζωή, ή είναι ένα έξυπνο εργαλείο υποδούλωσης πρώτα στο μυαλό (αφού μας πείθουν ότι χρωστάμε "φανταστικά" λεφτά , και ταυτόχρονα ότι εμείς απαγορεύεται να παράξουμε "φανταστικό" χρήμα όπως αυτοί) και μετά στην ιδιοκτησια μας την οποία μας την εξαερώνουν σε ελάχιστο χρόνο αφού ο ιδρώτας της δουλειάς μας δεν αρκεί για να ισοροπήσει το άπειρο "άϋλο" απόθεμα χρήματος.

 Ας δούμε κάποια διαφωτιστικά στοιχεία από το εξαιρετικό άρθρο του οικονομολόγου Βασίλη Βιλιάρδου για το πως παράγεται το χρήμα και από ποιούς.

"Mε τη διαδικασία της «δημιουργίας» χρήματος «κατασκευάζεται» ουσιαστικά το «λογιστικό χρήμα», το οποίο στη συνέχεια «διοχετεύεται» στο κυκλοφοριακό σύστημα της Οικονομίας.Για παράδειγμα, όταν μία εταιρεία (ιδιώτης, δημόσιο) δανείζεται από μία εμπορική τράπεζα, «δημιουργούνται» αυτόματα νέα χρήματα – όπως και όταν η ιδιωτική τράπεζα δανείζει κάποια άλλη ή δανείζεται από την κεντρική. Εκτός αυτού, δημιουργούνται επίσης νέα χρήματα από τις ιδιωτικές τράπεζες, όταν αγοράζουν στοιχεία του Ενεργητικού τους (αξιόγραφα, ακίνητα κλπ), ανοίγοντας πιστωτικό λογαριασμό (όψεως) στον πωλητή, με τον οποίο συναλλάσσονται.

Έτσι λοιπόν, η «δημιουργία» του νέου χρήματος είναι συνδεδεμένη με τη δημιουργία πιστώσεων, ενώ η εξόφληση των πάσης φύσεως δανείων, ή η πώληση των στοιχείων του ενεργητικού από τις τράπεζες «καταστρέφει», περιορίζει δηλαδή, την υφιστάμενη ποσότητα χρημάτων. Τα «άϋλα» χρήματα δε που «παρασκευάζονται» ή «καταστρέφονται» με αυτόν τον τρόπο, ονομάζονται, σε αντίθεση με αυτά που προέρχονται από τα ευγενή μέταλλα, «Fiat Money» - από το λατινικό «fiat», το οποίο μεταφράζεται ως «δημιουργία» (στην προκειμένη περίπτωση, χρήματα που δημιουργούνται από το τίποτα.

 
Τα χρήματα που δημιουργούνται με αυτή τη «μαγική» διαδικασία, αντιπροσωπεύουν πραγματικές αξίες (ΑΕΠ), εφόσον δανείζονται έναντι υλικών αξιών (ακίνητα, αξιόγραφα, μετοχές κλπ), οι οποίες «δεσμεύονται» από τις τράπεζες σαν εγγυήσεις. Όταν όμως οι υλικές αυτές αξίες είναι υπερτιμημένες, όπως στο παράδειγμα των Subprimes (Η.Π.Α., Ισπανία, Ιρλανδία κλπ), όταν δηλαδή υπάρχουν «στρεβλώσεις» στις αγορές, τότε τα χρήματα που δημιουργούνται με το συγκεκριμένο αντίκρισμα είναι εντελώς αδικαιολόγητα – με αποτέλεσμα να «εκβάλλουν» στις γνωστές μας χρηματοπιστωτικές κρίσεις, όπου «καταστρέφονται» (διαγράφονται) στην πραγματικότητα οι υπερβάλλουσες ποσότητες.

Οι εμπορικές τράπεζες επιτρέπεται να δανείζουν στους καταναλωτές (επιχειρήσεις και ιδιώτες), ένα συγκεκριμένο πολλαπλάσιο ποσόν των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους (καταθέσεων), στην εκάστοτε κεντρική τράπεζα. Στην Ευρώπη (ΕΚΤ) είναι υποχρεωμένες να διαθέτουν ένα ελάχιστο απόθεμα καταθέσεων (ρεζέρβα) ύψους 2% - γεγονός που σημαίνει ότι μπορούν να δανείζουν το 50πλάσιο των καταθέσεων που διατηρούν στην κεντρική τράπεζα, με τη μορφή λογιστικών χρημάτων.

Φυσικά τηρούνται επίσης ορισμένοι άλλοι κανόνες, όπως το ύψος των καταθέσεων σε σχέση με την εκχώρηση δανείων, έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο για τις τράπεζες. Εάν βέβαια οι εμπορικές τράπεζες ήταν υποχρεωμένες να διατηρούν αποθέματα (ρεζέρβες) στις κεντρικές ή μετρητά χρήματα, ισόποσα με το 100% των δανειακών και λογιστικών χρημάτων, τότε δεν θα είχαν το προνόμιο της δημιουργίας χρημάτων «από τον αέρα»,οπότε δεν θα «διαστρεβλωνόταν» η επενδυτική διαδικασία και δεν θα οδηγούμαστε στις συνεχείς χρηματοπιστωτικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών – παράλληλα όμως, δεν θα είχαμε τη σημερινή ανάπτυξη (η ποσότητα χρήματος M3 στην Ευρωζώνη αυξήθηκε από 4,4 τρις € στις αρχές του 1999, στα 9,5 τρις € στα τέλη Απριλίου του 2009).

Ο κίνδυνος τώρα των μαζικών αναλήψεων των καταθετών από τις τράπεζες (Bankrun) οφείλεται στο ότι, οι τράπεζεςδιαθέτουν μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των καταθέσεων τους σε μετρητά, της τάξης του 3% (η έκδοση των μετρητών χρημάτων είναι αποκλειστικό προνόμιο των κεντρικών τραπεζών). Εάν λοιπόν ένας μεγαλύτερος αριθμός καταθετών θελήσει να αποσύρει τα χρήματα του, οι τράπεζες αδυνατούν να τα διαθέσουν. Έτσι συνέβη σε γενικές γραμμές στην κρίση του 1930 - κάτι που τελικά επιλύθηκε αργότερα, ως ένα βαθμό, με τη βοήθεια της ίδρυσης των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες καλύπτουν (εν μέρει φυσικά), τέτοιου είδους ενδεχόμενα (Bankrun).

Αυτό που επίσης συνέβη στην ίδια κρίση (1930), ήταν η «μανία αποχρέωσης» των νοικοκυριών (επιστροφή παλαιών δανείων, κανένας νέος δανεισμός) – γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα, αφενός μεν την «καταστροφή» μεγάλων ποσοτήτων χρήματος, αφετέρου το μηδενισμό της δημιουργίας νέων."

Αν καταλάβατε καλά από τα παραπάνω οι τράπεζες παράγουν λεφτά από το μηδέν και από τις καταθέσεις σας, και απο τις αγοραπωλησίες σας, ακόμα και από τα δάνεια που οι ίδιες σας δίνουν! Με απλά ελληνικά όσο και αν δουλέψουμε όσο χρήμα και αν παράξουμε, ας πούμε ψ χρήματα, οι κύριοι αυτοί που κατευθύνουν τον πλανήτη κλείνονται σε ένα δωμάτιο και με το πάτημα ενός κουμπιού παράγουν 10ψ,20ψ,30ψ,... όσα γουστάρουν και τη συνέχεια την ξέρετε βάζουν όλους τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς στον πλανήτη να σας κυνηγούν για ..φοροδιαφυγή, και για το που βρήκατε χρήματα να πάτε στο σούπερμάρκετ.Και φυσικά το ίδιο ισχύει και στην κλίμακα των εθνών, όπως έλεγε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος χιλιάδες χρόνια πριν "όπως επάνω, έτσι και κάτω".

Κλείνοντας θα θυμίσουμε τη ρήση του 28ου Προέδρου των Η.Π.Α. W.Wilson, αναφορικά με το τραπεζικό σύστημα: «Υπάρχει μία (σκοτεινή) δύναμη τόσο οργανωμένη, τόσο λεπτή, τόσο προσεκτική, τόσο διασφαλισμένη, τόσο πλήρης και τόσο κυρίαρχη, που καλά θα κάνουν να προσέχουν όσοι και όταν μιλούν εναντίον της». Το Novus Ordo Seclorum γραμμένο πάνω στο δολλάριο άλλωστε, τα εξηγεί όλα.