Χωρίς εθνική στρατηγική, μετατρέπουν την Ελλάδα σε χώρα τύπου Νιγηρίας και ουσιαστικά παραδίδουν τον ορυκτό πλούτο σε κάθε ενδιαφερόμενο που δείχνει πρόθυμος να διαπραγματευθεί όλα όσα ανήκουν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα όλα όσα βρίσκονται εντός της μέχρι σήμερα μη κηρυχθείσας (από την Αθήνα) ΑΟΖ.
Στην επιστολή που ακολουθεί και η οποία αποστάλει στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά καταγράφεται η εγκληματική απάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αδιαφορεί για την παγκόσμιας γεωπολιτικής σημασίας θέση της Ελλάδας και ουσιαστικά μετατρέπει την Ελλάδα σε failed state, όσα μπορεί αρνητικά -να σημαίνει αυτό.
Θέμα: Ενημερωτικό Σημείωμα (Θέματα Στρατηγικής)
Σχ.: Γ.Γ.ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ48/9.1.2012
ΥΠΕΚΑ/ΓΡ.ΥΦ./0279, 10.5.2012
Π.Δ.14/ΦΕΚ21/Α/13.2.2012
ΥΠΕΚΑ/ΓΡ.ΥΦ./Δ13/Β/Φ9.5.15/3557/14.2.2012
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Με αφορμή την εξέλιξη των διαγωνιστικών διαδικασιών για την ανάθεση σεισμικών ερευνών βάσει του συμβατικού κειμένου των κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Μανιάτη "AGREEMENT FOR THE SUPPLY OF NON – EXCLUSIVE MARINE SEISMIC DATA AQCUISITION AND PROCESSING SERVICES OFF THE COASTS OF WESTERN AND SOUTHERN GREECE", θέτω υπ'όψιν σας τα ακόλουθα.
Το σχέδιο σύμβασης για τις σεισμικές έρευνες που το ΥΠΕΚΑ προτίθεται να διαπραγματευτεί με τους αναδόχους των σεισμικών ερευνών, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης των προσφορών που βρίσκεται σε εξέλιξη από την αρμόδια επιτροπή του διαγωνισμού, δεν διασφαλίζει το Δημόσιο Συμφέρον. Εντελώς ενδεικτικά, ο αναγραφόμενος τρόπος χειρισμού των σεισμικών δεδομένων {[…] 9.3. Contractor may disclose the Seismic Data received under the terms of this Agreement (hereinafter referred to “Confidential Information”) [...]} πηγάζει προφανώς περί κάποιας λανθασμένης εκτίμησης, αφενός των συμβούλων του ΥΠΕΚΑ που το εισηγήθηκαν και αφετέρου των πολιτικών προσώπων που το ενέκριναν και των μελών των επιτροπών που το αποδέχονται ως βάση συζητήσεως, διότι δεν αντιστοιχεί σε κυρίαρχο κράτος αλλά σε failed state.
Εκτός του ότι στερεί εκ των πραγμάτων τη δυνατότητα από υπηρεσίες του Ελληνικού Κράτους να πράξουν τα δέοντα, ως οφείλουν εκ των αρμοδιοτήτων τους βάσει της κείμενης νομοθεσίας, θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη μελλοντική διαπραγματευτική προσπάθεια της Ελλάδας να αξιοποιήσει τον ενεργειακό της πλούτο. Περαιτέρω, σηματοδοτεί την άτυπη ένταξη της Ελλάδας σε μια ιδιαίτερη κατηγορία χωρών υπό πλήρη –επίσημο ή ανεπίσημο– διεθνή έλεγχο, όπως η Νιγηρία.
Σε πλήρη αρμονία με αυτό το κείμενο βρίσκεται η στρατηγική της Ελλάδας ως προς την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Συγκεκριμένα, η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων Α.Ε. (εφεξής “ΕΔΕΥ”) παραμένει ανενεργή, παρά το γεγονός ότι, έστω και καθυστερημένα, όλα τα σχετικά με τον φορέα νομικά ζητήματα διευθετήθηκαν με το Π.Δ.14/ΦΕΚ21/Α/13.2.2012 και η στελέχωση του Δ.Σ. της ΕΔΕΥ έπρεπε να έχει διευθετηθεί από 15.3.2012 βάσει της Δ13/Β/Φ9.5.15/3557/14.2.2012 προκήρυξης. Αντιθέτως, κατόπιν χορήγησης παράτασης προθεσμίας υποβολής αιτήσεων (!) για προφανείς λόγους, η στελέχωση απλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ...
Αντί της εφαρμογής της νομοθεσίας, το ΥΠΕΚΑ όχι μόνο δεν έχει προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την ολοκλήρωση της προβλεπόμενης διαδικασίας δημιουργίας εθνικής στρατηγικής, αλλά έχει προχωρήσει σε διαδικασίες αξιολόγησης προσφορών για τη διεξαγωγή σεισμικών ερευνών μέσω διαφόρων επιτροπών. Η προσέγγιση αυτή παρουσιάζει δύο βασικά προβλήματα: (α) οι επιτροπές αξιοποιούν τεχνογνωσία η οποία αντιστοιχεί σε αποτελέσματα ποιότητος του προαναφερόμενου συμβατικού κειμένου, και (β) το έργο τους είναι υποσύνολο στρατηγικής επί της οποίας οι αρμόδιοι φορείς της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουν πλήρη επίγνωση της κατάστασης.
Συγκεκριμένα:
Βάσει του ν.4001/2011, η ΕΔΕΥ έχει θεσμικά τη δυνατότητα να εξετάσει στην ανάπτυξη έργων κοινού –με άλλες χώρες της περιοχής– ενδιαφέροντος, όπως τα Trans-Mediterranean Gas Pipeline, Mediterranean Gas Storage και EuroAsia Interconnector που αναφέρονται στην επιστολή του Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, και πλήθος άλλων έργων στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα. Όλα αυτά τα έργα οφείλουν να εντάσσονται στην εθνική στρατηγική, η οποία, επί του παρόντος, παραμένει η εκχώρηση δικαιωμάτων σε τρίτους σε περιοχές χαμηλού γεωπολιτικού ρίσκου. Είναι σαφές ότι αυτή η στρατηγική εξυπηρετεί τους πάντες πλην της Ελλάδας. Αντιστοίχως, για τη διαχείριση των εσόδων από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, η μία και μόνη μετοχή της ΕΔΕΥ ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και είναι αμεταβίβαστη, συνεπώς η διατήρηση της ΕΔΕΥ σε ανενεργή κατάσταση εξυπηρετεί τους πάντες πλην του δοκιμαζόμενου Έλληνα πολίτη.
Σε χώρες με σοβαρούς θεσμούς και εθνική στρατηγική, είναι γνωστό ότι οι όποιες απόρρητες διαπραγματεύσεις έχουν θετικό αποτέλεσμα. Αφήνοντας στην άκρη παραδείγματα χωρών όπως η Αγγλία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Γαλλία και άλλες χώρες με μακρά ιστορία σε σχεδιασμό και υλοποίηση στρατηγικής, ακόμα και η μικρή και λαβωμένη Κύπρος λειτούργησε αποτελεσματικά, παρά τα όποια λάθη, ως προς την ανακήρυξη της ΑΟΖ και την οριοθέτηση με χώρες που επηρρεάζονταν άμεσα από την Τουρκία. Οι μυστικές συμφωνίες πολιτικών παραγόντων της Ελληνικής πολιτείας δε μπορούν ποτέ να είναι εις όφελός της διότι όχι μόνο στερούνται στρατηγικής διάστασης, η οποία θεσμικά δεν υφίσταται, αλλά και διότι τα πολιτικά κίνητρα δεν μπορούν να είναι –εκ των εσωτερικών κομματικών πιέσεων– κάτι διαφορετικό από μυωπικά. Ακόμα και κινήσεις με στρατηγική πρόθεση καταντούν σπασμωδικές και, εν τέλει, επικίνδυνες διότι δεν εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο στρατηγικής το οποίο θα καταστήσει εφικτή την αξιοποίησή τους.
Επί του παρόντος, η Βουλή των Ελλήνων δεν έχει ενημερωθεί για το σύνολο της αλληλογραφίας, των πρακτικών καθώς και των λοιπών νομιμοποιητικών εγγράφων που σχετίζονται με τη διαδικασία επιλογής του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίων ως σύμβουλο του ΥΠΕΚΑ, για τις “Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων”, για τα πρακτικά των σχετικών επιτροπών, για το ρόλο του Invest in Greece (!) ως υποκατάστατο της ΕΔΕΥ, για το “Draft Model Agreement” και τα υπόλοιπα που αναφέρονται συνοπτικά στην από 10.5.2012 με Α.Π. ΥΠΕΚΑ/ΓΡ.ΥΦ./0279 επιστολή τού τέως Υφυπουργού ΠΕΚΑ προς τους αρχηγούς των κομμάτων. Ως εκ τούτου, η στρατηγική της Ελλάδας ταυτίζεται με τη στρατηγική των συμβούλων που παρέχουν –τυπικά ή άτυπα– τις υπηρεσίες τους στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση. Δίχως οιαδήποτε διάθεση αμφισβήτησης του πατριωτισμού των εν λόγω συμβούλων, η ποιότητα αυτών των υπηρεσιών, όπως προσδιορίζεται εμφανώς από το προαναφερόμενο παράδειγμα του συμβατικού κειμένου, δεν είναι επαρκής για να προστατέψει το Δημόσιο Συμφέρον.
Υπάρχει όμως και κάτι αρκετά πιο σημαντικό από αυτό το γεγονός. Οι θέσεις που εκφράζονται από κέντρα τα οποία φέρονται να συνδέονται άμεσα με τη διαδικασία μορφοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής, τουλάχιστον σε αυτό το ζήτημα, λειτουργούν ως Σημεία Αναφοράς.
Το σύνολο των παικτών σε αυτό το παίγνιο, από το γεωπολιτικό υπερσύνολο έως το έκαστης συμβατικής σχέσης υποσύνολο, χτίζουν τη στρατηγική τους βάσει των δεδομένων που τίθενται εις γνώση τους. Ως εκ τούτου, παραπλανητικά σήματα πέρα πάσας Συνταγματικής ερμηνείας, λ.χ. η όποια υφέρπουσα υποψία εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας με φράσεις όπως “οριοθέτηση της ΑΟΖ βάσει αμοιβαία μη γκρίζων ζωνών”, δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία του Ελληνικού κράτους.
Σε περιπτώσεις ελάσσονος σημασίας, οι επιπτώσεις ενδεχομένως να είναι αναστρέψιμες ή να μην είναι καν άξιες συζητήσεως. Αντιθέτως, λόγω της εξαιρετικά σημαντικής για όλους τους παγκόσμιους παίκτες γεωπολιτικής διάστασης του ζητήματος, στην περίπτωση αυτή οι επιπτώσεις είναι όχι μόνο τεράστιες αλλά και μη αναστρέψιμες. Η αξία των ενεργειακών αποθεμάτων, το μέγεθος των απαιτούμενων ιδιωτικών επενδύσεων και οι άμεσες συνέπειες στην ύφανση γεωστρατηγικής είναι τόσο μεγάλης παγκόσμιας σημασίας που είναι εύλογο πως δεν πρόκειται να αφεθούν στη διαχειριστική ικανότητα χωρών οι οποίες εμφανίζουν, έστω και άτυπα, διαπραγματευτική ανωριμότητα.
Πολλές από τις υπόλοιπες χώρες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου είναι πρόθυμες να επιδείξουν σαφή, σταθερή και εύφορη διαπραγματευτική συμπεριφορά. Κάποιες εξ' αυτών είναι προφανώς πρόθυμες να διαπραγματευτούν με καλύτερους όρους τον ενεργειακό πλούτο που βρίσκεται σε μέρος της ΑΟΖ της Ελλάδας από ότι θα μπορέσει ποτέ να πράξει η Ελλάδα. Η εμπλοκή σε τέτοιας υφής ανατροπή παύει να είναι ασύμφορη αν η Ελλάδα αδυνατεί να ελέγξει ευφημιστικά επιεικώς ανεύθυνες θέσεις που δύνανται να εκληφθούν ως Στρατηγική Ανακοίνωση.
Όταν δε οι θέσεις φτάνουν σε σημείο να δηλώνουν ευθαρσώς τάση υποκατάστασης της δημοκρατικά εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας από συμβούλους με φράσεις όπως “εκ μέρους του λαού που δεν μπορεί να περιμένει” (!), είναι σαφές πως οι προσλαμβάνουσες των αλλοδαπών είναι μιας πολιτικής ηγεσίας μη ικανής είτε να παράξει τα δέοντα σε σημείο να ελέγχεται δημοσίως από όργανα τα οποία η ίδια ορίζει, είτε να ελέγξει τους συμβούλους της σε σημείο να την εκθέτουν δημοσίως αβάσιμα και αναίτια. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου επιπέδου εικόνες είναι ικανές να χαμηλώσουν επικίνδυνα το κόστος μετατροπής της Ελληνικής ΑΟΖ σε αμφισβητούμενη περιοχή από μεγάλους, στρατηγικής σημασίας παίκτες.
Στο πλαίσιο του Συντάγματος και των νόμων, η προστασία και προώθηση των πολιτικών, οικονομικών, και εν γένει εθνικών στρατηγικών συμφερόντων της χώρας καθώς και η πρόληψη και αντιμετώπιση δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του εθνικού πλούτου της χώρας εμπίπτουν στις άμεσες αρμοδιότητες του Προέδρου της Κυβερνήσεως. Είναι βέβαιος ότι οι προβλεπόμενες θεσμικές ενέργειες θα τύχουν της προσήκουσας μέριμνας υπό την εποπτεία σας.
Μετά τιμής
Τα συμπεράσματα για το τι κράτος είμαστε και ποιοι και πως μας κυβερνούν, δικά σας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου