Θαρρώ πως ειδικά μετά την προηγούμενη ανάρτηση το θέμα αυτό είναι που μας χαρίζει εκείνη την άλλη ματιά: τη ματιά της βεβαιότητας πως το σύμπαν είναι με το μέρος μας και όχι με το μέρος των "συστημάτων εξουσίας και ελέγχου"...
και εξηγεί και μέρος της προηγούμενης τοποθέτησης...
Γιορτάσαμε σήμερα την Κοσμική Σύγκλιση και υπάρχει λιγότερο από μια νύχτα και μια ημέρα πριν από την εκπλήρωση του εξελικτικού σχεδίου για όλη τη δημιουργία (ή τουλάχιστον την επίτευξη της κορυφής). Όπως είχε προβλεφθεί το έννατο κύμα αυτού του σχεδίου, το οποίο φτάνει στο τέλος μαζί με τα άλλα κύματα του ημερολογίου των Μάγιας στις 28 Οκτωβρίου του 2011, έφερε μια τεράστια αύξηση της συχνότητας στον κόσμο. Αυτό έγινε αισθητό σε προσωπικό επίπεδο από πολλούς, αλλά έγινε επίσης εμφανές στην εξάπλωση του πολιτικού και οικονομικού χάους σε μεγάλες περιοχές του κόσμου. Η σημερινή αστάθεια είναι εμφανής, όχι μόνο στο τι συμβαίνει πραγματικά, αλλά και στις συνεχείς αλλαγές σχετικά με τον τρόπο που γίνονται αντιληπτά και να αναφέρονται γεγονότα ή εξελίξεις. Για την Ελλάδα, για παράδειγμα, τη μία ημέρα, δήλωναν ότι έχει πτωχεύσει, μια άλλη [ως σώθηκε πλήρως με τη βοήθεια της τρόικας, και την επόμενη μέρα και πάλι λεγόταν ότι είναι σε πτώχευση. Τη μια μέρα (λεγόταν πως) το καθεστώς Ghaddafi έχει πέσει και την άλλη πως και πάλι αγωνίζονται... για να πέσει την επόμενη μέρα και πάλι.
Σε αυτόν τον κόσμο των αβέβαιων ερμηνειών τα μέσα εναλλακτικών ειδήσεων στο Διαδίκτυο, έχουν προσπαθήσει να καλύψουν το κενό μιλώντας μερικές φορές με απόλυτη βεβαιότητα για τις επικείμενες καταστροφές. Εκεί, μια μέρα ο κομήτης elenin λεγόταν πως θα δημιουργήσει σεισμούς και θα δώσει ένα τέλος στον κόσμο, την επόμενη πως δεν υπάρχει και μετά κάποιος άλλος κομήτης εμφανιζόταν (ή μήπως ήταν ο πλανήτης Χ;). Οτιδήποτε, δεν έχει σημασία πόσο τρελό ή απίθανο είναι, μπορεί να βρει σήμερα ένα προσεκτικό ακροατήριο στο YouTube και να παρουσιάζεται σαν να ήταν σοβαρές πληροφορίες. Στην αστάθεια του κόσμου προστέθηκε έτσι και το χάος των πληροφοριών και είναι ένα κοινό συναίσθημα μεταξύ πολλών, πως δεν ξέρουν ποιον ή τι να πιστέψουν. Το διανοητικό πλαίσιο εντός του οποίου οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει τον κόσμο διαβρώνεται και αυτό, όπως και η πραγματική πορεία των γεγονότων, και αποτελεί και αυτό ένα σημάδι των καιρών μας. Μερικοί απορρίπτουν το νόημα της πνευματικής κατανόησης συνολικά.
Αυτή η διάβρωση προετοιμάζει το έδαφος για ένα νέο άνοιγμα και μια ριζική αλλαγή στον τρόπο σκέψης μας και πιστοποιεί το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του κόσμου έχει κλονιστεί από προηγούμενη ισορροπία του, πριν από το ένατο κύμα. Πίσω από όλα αυτά μπορούμε να βρούμε μια κάπως νευρική προσδοκία για κάτι άγνωστο και δραματικό που πρόκειται να συμβεί. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στο μυαλό πολλών ανθρώπων η προσδοκία αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό αρνητική. Μετά από όλα, η ανάπτυξη του ένατου κύματος ήταν ουσιαστικά προβλέψιμη, αφού έγινε σύμφωνα με την Αποκάλυψη 16, όπου κατά τις επτά ημέρες παρουσιάζονται οι περισσότερες καταστροφές στις παλιές δομές του κόσμου. Έτσι, η πρόοδος κατά μήκος των παλαιών διαδρομών βήμα-βήμα έχει αποκλειστεί και η εμπειρία του αδιέξοδου του τρέχοντος πολιτισμού μας έχει εξαπλωθεί ευρέως, με λίγα πράγματα προς το παρών να δείχνουν την άποψη των εναλλακτικών λύσεων. Οι καινοτομίες που έχουν προκύψει από το Ένατο κύμα ήταν έτσι, στον κόσμο γενικότερα, λίγες και μακριά μεταξύ τους. Αν και πολλοί είχαν εσωτερική αφύπνιση ενότητας, οι εξωτερικής εκδηλώσεις της ήταν πολύ οριακές.
Στο πλαίσιο της διάβρωσης του σημερινού κόσμου είχα προβλέψει σε σχετικά πρώιμο στάδιο, πολύ σωστά, ότι η πέμπτη ημέρα του ένατου κύματος θα είναι η ενέργεια που θα επιταχύνει την οικονομική ύφεση (Και η οικονομία μπορεί να είναι ο καλύτερος καθρέφτης για το πώς οι άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους). Αυτό ήταν στην πραγματικότητα και η στιγμή που η λεγόμενες «αγορές» πραγματικά άρχισαν να επηρεάζονται από την παγκόσμια κρίση, που έκτοτε συνέχισε να εμβαθύνει με κάθε νέο σημείο μετατόπισης του ένατου κύματος. Η παρατεταμένη φύση αυτής της κρίσης δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για την κατάρρευση του οικονομικού και πολιτικού συστήματος του κόσμου και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Η ανάπτυξη σε βασικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία έχει σταματήσει (για να μην αναφέρουμε την Ελλάδα και την Ιταλία), η οποία στην πράξη μπλοκάρει όλες τις προσπάθειες για την αποπληρωμή των χρεών.
Η οικονομική ύφεση έχει εμφανίσει κάποια εκπληκτικά στοιχεία, όπως την επιθυμία που εξέφρασε μια χορωδία σούπερ πλουσίων να φορολογούνται περισσότερο και την πιθανότητα να αγοράσει η Κίνα το χρέος από την Ιταλία ή άλλες χώρες του ευρώ για να τις κρατήσει στη ζωή. Εγώ πάντως θεωρώ ότι είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όλα αυτά θα συμβούν στην πραγματικότητα και η αίσθηση που έχει κανείς είναι ότι οι κυβερνώντες έχουν ξεμείνει από κόλπα. Παρά το αδιέξοδο, μπορεί όμως να ειπωθεί ότι η ζωή σε πολλά μέρη του κόσμου εξακολουθεί να εμφανίζεται σαν business as usual. Έτσι, κανένα γεγονός δεν έχει ακόμη σταθεί αρκετά ισχυρό ώστε να επισπεύσει την κατάρρευση που πολλοί περιμένουν ή φοβούνται και φαίνεται τώρα ότι αυτό δεν θα συμβεί μέχρι την έβδομη ημέρα του ένατου κύματος, 11 - 28 Οκτωβρίου. Αν είναι έτσι, τότε το τέλος του ημερολογίου μπορεί να μετατραπεί σε μια πολύ σημαντική ασυνέχεια.
Αυτό που παρατηρούμε δεν είναι συνεπώς μια άλλη ύφεση, αλλά το τέλος του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και οι διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ κατά της «Wall Street» μπορεί να αποτελούν πολύ καλή ένδειξη γι΄αυτό. Έχει όμως παράλληλα κανείς την εντύπωση ότι για όσο διάστημα το παλιό σύστημα επιβιώνει δεν υπάρχει πραγματικό άνοιγμα για να δημιουργήσετε ένα νέο κόσμο να το αντικαταστήσει. Για να γίνει αυτό θα ερχόταν σε πάρα πολύ έντονη σύγκρουση με τη νομιμότητα της τρέχουσας δυαδικής δομής της εξουσίας, και μόνο αφού συμβεί κάποιο είδος πλήρους κατάρρευσης θα ήταν οι άνθρωποι γενικά υποχρεωμένοι και εμπνευσμένοι να δημιουργήσουν ένα νέο τρόπο ζωής που να αφορά την σφαίρα της πολιτικής και της οικονομίας. Για να αποφευχθούν μια τέτοιου είδους γέννησης ενός νέου κόσμου, μπορούμε επίσης να είμαστε βέβαιοι ότι όταν έρθει η κατάρρευση αυτή, θα παρουσιαστεί από τις εξουσίες σαν τίποτε άλλο παρά μια προσωρινή ύφεση. Αυτή η ψευδαίσθηση μπορεί τότε να κυριαρχήσει σε πολλούς που δεν κατέχουν την προοπτική του ημερολογίου των Μάγιας όσων αφορά μια εξέλιξη προς την συνείδηση ενότητας και αυτό υπογραμμίζει επίσης τον κίνδυνο του να πιστεύει κανείς αυτούς που λένε ότι το ημερολόγιο τελειώνει στις 21 Δεκεμβρίου 2012, κάτι που θα παίξουν επιδέξια στα χέρια τους εκείνοι που θέλουν να αναβιώσουν το παλιό σύστημα.
Εκτός από την εμβάθυνση του πολιτικού και οικονομικού χάους, το ένατο κύμα έφερε επίσης σημαντική εντατικοποίηση πολλών τύπων φυσικών καταστροφών, μερικές φορές σε μέρη που δεν έχουν δει ποτέ πριν κάτι ανάλογο. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο ενδιαφέρον για όλα αυτά τα φαινόμενα και ένα είδος γοητείας για την καταστροφή έχει αναδειχθεί στο Διαδίκτυο, όπου μερικοί εκπέμπουν προς τα έξω πληροφορίες φυσικών καταστροφών, χωρίς να παρέχουν οποιοδήποτε πλαίσιο ή εξήγηση στο γιατί μπορεί να συμβαίνει τώρα. Οι εκδηλώσεις αυτές περιλαμβάνουν ηλιακές εκλάμψεις, κομήτες, σεισμούς, πλημμύρες, κύματα καύσωνα και ακραίουςς ανέμους, πολλά από τα οποία έχουν αυξηθεί κατά το ένατο κύμα.
(...) Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στην περίπτωση των λεγόμενων Αλλαγών στη Γη, που δημιουργούν μεταβαλλόμενες ακτογραμμές, όπως είχαν αρχικά προβλεφθεί από τον Edgar Cayce, αλλά λανθασμένα προβλέφθηκε να συμβούν κατά την περίοδο 1958-1998. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο ενδιαφέρον που έλκουν σήμερα είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε αν σε κάποιο βαθμό θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος του κοσμικού σχεδίου και, συνεπώς, να είναι προβλέψιμα με βάση το ημερολόγιο των Μάγιας. Στο "ημερολόγιο των Μάγιας και μεταμόρφωση της Συνείδησης" (2004) είχα γράψει:
«Τουλάχιστον μερικές μικρές αλλαγές στη γη μπορεί να προκύψουν από την υψηλή συχνότητα αλλαγής στη συνείδηση, στην οποία υποβάλλεται τώρα ο κόσμος. Όμως η αντιστροφή αιτίας και αποτελέσματος προκειμένου να παράξουν το σενάριο "Ημέρας της Κρίσεως", όπου αυτές οι αλλαγές στη γη παρουσιάζονται ως αυτοσκοπός της συγκεκριμένης φάσης της δημιουργίας είναι αστήρικτη. Οποιαδήποτε πιθανά φυσικά αποτελέσματα πρέπει να θεωρούνται μόνο ως προϊόντα των αλλαγών στον τομέα της συνείδησης [...] »και θεωρώ αυτή τη δήλωση ως έγκυρη και σημαντική ακόμα και σήμερα.
Καθώς η υψηλή συχνότητα αλλαγής του Ένατου κύματος λειτουργεί σε πολλά επίπεδα του σύμπαντος ταυτόχρονα, όπως το συμπαντικό, τα γαλαξιακά, τα ηλιακά, τα πλανητικά και τα ανθρώπινα (συστήματα), θα περιμέναμε να δούμε να εκδηλώνεται και σε όλα αυτά. Ενώ ίσως να είναι δύσκολο να μελετηθούν οι εκδηλώσεις του σε κοσμικό ή γαλαξιακό επίπεδο, είναι δυνατό να το γίνει στο επίπεδο του ήλιου, που όλο και περισσότερο γίνεται επίκεντρο της προσοχής με τις εκλάμψεις του. Είναι αυτές οι φωτοβολίδες, το μεγαλύτερο από τα οποία στο πλαίσιο του ένατου κύμα έχουν συνοψίζονται παρακάτω, τότε που σχετίζονται με το ημερολόγιο των Μάγιας;
Σημαντικές ηλιακές εκλάμψεις Κοσμική ενέργεια και αλλαγή
X 1.5 - 9, Μάρ, 2011 Έναρξη της πρώτης ημέρας (9 Μαρτίου)
Μ 9.3 - 30 του Ιούλη του 2011 Έναρξη της πέμπτης ημέρας (31 Ιουλίου)
Μ 9.3 - 4, Αυγούστου 2011
X 6.9 - 9 Αυγούστου, 2011
X 2.1 - 6 Σεπτέμβρη του 2011 Έναρξη της έκτης ημέρας (5η Σεπτεμβρίου)
X 1.8 - 7 Σεπτεμβρίου του 2011
X 1.4 - 22, Σεπ 2011 Έναρξη της έκτης νύχτας (Σεπ 23)
(Και ακόμη πιο σφοδρή ηλιακή έκρηξη στις 4 Οκτωβρίου με την κορύφωση της 6ης και τελευταίας "νύχτας" -σημ. τοξότισσας)
Αυτό είναι ένα σύνθετο ζήτημα που θα απαιτούσε δεδομένα προς ανάλυση που να έχουν συγκεντρωθεί σε διάστημα μεγάλων χρονικών περιόδων- πράγμα που ουσιαστικά λείπει. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι στον προαναφερθέντα κατάλογο σημειώθηκαν σημαντικά μεγάλες ηλιακές εκλάμψεις κατά την έναρξη του ένατου κύματος στις 9 Μαρτίου, καθώς και στο ξεκίνημα της πέμπτης και έκτης ημέρας. Υποθετικά μπορεί να υπάρχει λοιπόν, μια σύνδεση ανάμεσα σε αυτές τις εκκρήξεις και το ένατο κύμα του ημερολογίου των Μάγιας. Ακόμα κι αν μια εντατικοποίηση της ηλιακής δραστηριότητας, αναμένεται ως μέρος οποιουδήποτε τακτικού ηλιακού κύκλου, αυτό που στη δεδομένη στιγμή είναι απροσδόκητο, είναι πως η τωρινή αυτή η δραστηριότητα φαίνεται να έχει καθυστερήσει για αρκετά χρόνια και γίνεται εμφανής μόλις τώρα σε εμφανή συγχρονισμό με το ένατο κύμα. Αν αυτό είναι αλήθεια , θα πρέπει να αναμένεται εντατικοποίηση των ηλιακών εκλάμψεων προς το τέλος του ένατου κύματος κατά την έβδομη ημέρα που ξεκινά στις 11 Οκτωβρίου.
Όσων αφορά τη σεισμική δραστηριότητα του πλανήτη μας, η σύνδεση με το ημερολόγιο των Μάγιας είναι πιο σαφής, όπως έχω αναφέρει στο "Σκόπιμο Σύμπαν" (The Purposeful Universe). Έτσι, η μετατόπιση των ηπείρων προκαλείται από παλμούς στο πλανητικό δέντρο της ζωής και αυτή η μετατόπιση (ονομάζεται κίνηση των Τεκτονικών Πλακών) είναι η αιτία όλων των σεισμών και των ηφαιστειακών εκρήξειων στον πλανήτη μας. Δεδομένου ότι το ημερολόγιο είναι τώρα έτοιμο να έρθει στο τέλος του, θα μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εάν και η ηπειρωτική δομή της Γης, ο παγκόσμιος εγκέφαλος, ίσως τώρα να ολοκληρώνεται και αν αυτό θα επηρεάσει τη σταθερότητα του φλοιού της Γης. Αν το κάνει, τότε ίσως η αυξημένη σεισμική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια να προέρχεται από το γεγονός ότι ο εσωτερικός πυρήνας της Γης, έρχεται τώρα σε ακριβή ρύθμιση για τη μετάδοση της νέας συνείδησης ενότητας από το Κοσμικό Δέντρο της Ζωής. Αυτή η "μικρορύθμιση" μπορεί, ωστόσο, από την πλευρά μας που ζούμε στην επιφάνειά να μη βιώνεται ως ιδιαίτερα «λεπτή» και θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έχει αρκετά δραματικές συνέπειες. Ανεξάρτητα από αυτό, είναι σημαντικό να δούμε ότι αυτές αποτελούν μέρος ενός στοχοθετημένου σχεδίου.
Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση που έχω ακούσει όσων αφορά τους λόγους για τους οποίους θα υπάρξει εντατικοποίηση της σεισμικής δραστηριότητας σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, εντατικοποίηση, η οποία ήταν ασφαλώς εμφανής κατά την "σπορά" του ένατου κύματος μέσα από το σεισμό και το τσουνάμι στην Ιαπωνία. Αν υπάρχει μια αυξημένη σεισμική δραστηριότητα στην τρέχουσα χρονική στιγμή θα ήταν με άλλα λόγια επειδή το ημερολόγιο πλησιάζει στο τέλος του. Αν και αυτό αποτελεί μία υπόθεση, εντούτοις εγώ από την πλευρά μου, θα επέλεγα να βρίσκομαι σε σεισμικά σταθερή θέση, τον καιρό που το ημερολόγιο πλησιάζει στο τέλος του.
Δεδομένου ότι αυτή πιθανότατα να είναι η τελευταία μου επικοινωνία πριν από το τέλος του ημερολογίου των Μάγιας στις 28 Οκτωβρίου 2011, θα μπορούσα σε αυτό το σημείο να συζητήσω κατά κάποιο τρόπο και το μπορεί να σημαίνει αυτό το «τέλος», που φυσικά, είναι ένα ερώτημα που έχει συζητηθεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Βασική απάντηση μου θα ήταν ότι το σύμπαν επιτυγχάνει την υψηλότερη κβαντική του κατάσταση και πως δημιουργεί ένα νέο στάδιο για τη ζωή (στην κορυφή των εννέα ορόφων της πυραμίδας). Είναι, επομένως, μια κοινή παρανόηση ότι ένας "νέος" κύκλος θα αρχίσει μετά το τέλος του ημερολογίου. Αυτή είναι μια παρανόηση, διότι αυτό που φτάνει στο τέλος του δεν είναι ένας κύκλος για να αρχίσει ένας νέος, αλλά εννέα γραμμικά εξελικτικά κύματα. Η μόνη πτυχή του προφητικού ημερολογίου των Μάγιας που μπορεί να περιγραφεί ως κυκλική είναι οι 260 ημέρες του Τζόλκιν και αυτό αποτελεί το μόνο κύκλο που θα έρθει στο τέλος του στο ίδιο διάστημα. Ωστόσο, ακόμη και αν αυτός ο κύκλος είναι σημαντικός ως μήτρα των ενεργειών της δημιουργίας και έχει απήχηση σε προσωπικό με τις ενδείξεις ημέρας, δεν παίζει κανένα ρόλο στην προώθηση της μεγάλης κλίμακας εξέλιξης του σύμπαντος ή την εξέλιξη της συνείδησης.
Με αυτό κατά νου βλέπω τρεις δυνατές εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να ακολουθήσει μετά το σύμπαν αφού επιτευχθεί η υψηλότερη κατάσταση του:
Η πρώτη, και πιο δραματική εναλλακτική λύση, είναι ότι όλα τα κύματα - καθώς και ο κύκλος τζόλκιν - έρχονται σε ένα τέλος. Αυτό θα σήμαινε πιθανό απότομο τέλος σε όλες τις μελλοντικές ενεργειακές ρυθμίσεις της ζωής και της δράσης μας και ένα είδος σοκ ελευθερίας. Η ζωή θα βιώνεται πλήρως από στιγμή σε στιγμή, και κάθε στιγμή θα είναι μια αιωνιότητα που δεν θα συνδέεται οργανικά με άλλες στιγμές.
Η δεύτερη εναλλακτική λύση, προς την οποία κλίνω σήμερα, είναι το τέλος των κυμάτων, αφού έχουν πια καταφέρει τους εξελικτικούς σκοπούς τους, αλλά το τζόλκιν θα εξακολουθεί να παρέχει κάποια ενεργητική παραλλαγή στο φόντο. Αυτό θα σημαίνει επίσης πως θα ζούμε από στιγμή σε στιγμή, χωρίς κανένα κύμα να κατευθύνει την εξέλιξη μας, αλλά θα υπάρχει μια καθημερινή παραλλαγή του Τζόλκιν (πηγών ενέργειας) που θα μπορούσε να μας εμποδίσει από το να βιώνουμε τη ζωή ως εντελώς "αιώνια"/άχρονη.
Η τρίτη εναλλακτική λύση είναι ότι όχι μόνο το Τζόλκιν, αλλά και τα εννέα κύματα δημιουργίας (Κάτω Κόσμοι) θα συνεχίσουν επ 'αόριστον, και πως το σύνολο των κορυφών και των κοιλάδων δεν περιορίζεται σε δεκατρία. Αυτό εξακολουθεί να σημαίνει ότι δεν θα να εξαρτόμαστε πλέον από τις διαδικασίες εξέλιξης (από το σπόρο μέχρι να ωριμάσουν οι καρποί), αλλά δεν θα σήμαινε ότι η ζωή θα ήταν σαν ένα αιώνιο τώρα. Αντίθετα, όλα τα κύματα που οδηγούν σήμερα την εξέλιξή μας θα συνεχιστούν και μετά την πραγματοποίηση της συνείδησης ενότητας, αλλά πραγματικά χωρίς τέλος.
Η τελευταία αυτή άποψη φαίνεται να έχουν επικρατήσει στην περιοχή του Παλένκε στην αρχαιότητα, αφού οι ημερολογιακές ημερομηνίες που αναφέρονται εκεί βαθιά στο μέλλον, ακόμα και αν οι ημερομηνίες αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν ως προφητικές. Νιώθω σε αυτό το σημείο ότι δεν είναι δυνατό να πει κανείς με βεβαιότητα ποια από τις τρεις εναλλακτικές λύσεις θα παίξει μετά το τέλος του ημερολογίου, αλλά όποια κι αν είναι αυτή θα αποτελέσει μια θεμελιώδη ασυνέχεια και ένα σημαντικό, αν όχι ολικό, μετασχηματισμό της εμπειρίας της ζωής μας. Έστω και μία από αυτές θα σήμαινε το τέλος της κατευθυνόμενης εξέλιξης και την έναρξη της ελευθερίας απλά να είσαι. Ίσως είναι επειδή ακούνε αυτή την πρόσκληση από το «μέλλον», και παρά την ταυτόχρονη παρουσία ορισμένων αρνητικών οιωνών στην τρέχουσα χρονική στιγμή, βρίσκουμε ένα αξιοσημείωτο αριθμό ανθρώπων που επιστρέφουν στο σπίτι και τον εαυτό τους και πραγματικά αρχίζουν να εκτιμούν τη ζωή ακριβώς όπως είναι.
Ίσως μετά από όλα αυτά η μετακίνηση στη συνείδηση ενότητας να συνεχίζεται και ότι το σύμπαν να αρχίζει τώρα να μας επιτρέψει να είμαστε απλώς αυτό που είμαστε.
Καρλ Γιόχαν Κάλεμαν
Παρίσι, 30 Σεπτέμβρη 2011 (11 Eb)
8η ημέρα της έκτης νύχτας του 9ου κύματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου