Αρχαίο κείμενο:
Οὐχ ὑπὲρ τοῦ καταπαῦσαι ὑμῶν, ὦ Μακεδόνες,
τὴν οἴκαδε ὁρμὴν λεχθήσεταί μοι ὅδε ὁ λόγος, ἔξεστι
γὰρ ὑμῖν ἀπιέναι ὅποι βούλεσθε ἐμοῦ γε ἕνεκα, ἀλλὰ
ὡς γνῶναι ὑμᾶς πρὸς ὁποίους τινὰς ἡμᾶς ὄντας ὁποῖοί
7.9.2.1
τινες αὐτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε. καὶ πρῶτά
γε
ἀπὸ Φιλίππου τοῦ πατρός, ᾗπερ καὶ εἰκός, τοῦ λόγου
ἄρξομαι. Φίλιππος γὰρ παραλαβὼν ὑμᾶς πλανήτας
καὶ ἀπόρους, ἐν διφθέραις τοὺς πολλοὺς νέμοντας ἀνὰ
7.9.2.5
τὰ ὄρη πρόβατα ὀλίγα καὶ ὑπὲρ τούτων κακῶς μαχο-
μένους Ἰλλυριοῖς καὶ Τριβαλλοῖς καὶ τοῖς ὁμόροις
Θρᾳξίν, χλαμύδας μὲν ὑμῖν ἀντὶ τῶν διφθερῶν φορεῖν
ἔδωκεν, κατήγαγε δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν ἐς τὰ πεδία, ἀξιο-
μάχους καταστήσας τοῖς προσχώροις τῶν βαρβάρων,
7.9.2.10
ὡς μὴ χωρίων ἔτι ὀχυρότητι πιστεύοντας μᾶλλον ἢ τῇ
οἰκείᾳ ἀρετῇ σώζεσθαι, πόλεών τε οἰκήτορας ἀπέφηνε
7.9.3.1
καὶ νόμοις καὶ ἔθεσι χρηστοῖς ἐκόσμησεν. αὐτῶν δὲ
ἐκείνων τῶν βαρβάρων, ὑφ’ ὧν πρόσθεν ἤγεσθε καὶ
ἐφέρεσθε αὐτοί τε καὶ τὰ ὑμέτερα, ἡγεμόνας κατέστησεν
ἐκ δούλων καὶ ὑπηκόων, καὶ τῆς Θρᾴκης τὰ πολλὰ τῇ
7.9.3.5
Μακεδονίᾳ προσέθηκεν, καὶ τῶν ἐπὶ θαλάττῃ χωρίων
τὰ ἐπικαιρότατα καταλαβόμενος τὴν ἐμπορίαν τῇ χώρᾳ
ἀνεπέτασε, καὶ τῶν μετάλλων τὴν ἐργασίαν ἀδεῆ παρ-
7.9.4.1
έσχε, Θεσσαλῶν δὲ ἄρχοντας, οὓς πάλαι ἐτεθνήκειτε
τῷ δέει, ἀπέφηνε, καὶ τὸ Φωκέων ἔθνος ταπεινώσας
τὴν ἐς τὴν Ἑλλάδα πάροδον πλατεῖαν καὶ εὔπορον
ἀντὶ στενῆς τε καὶ ἀπόρου ὑμῖν ἐποίησεν, Ἀθηναίους
7.9.4.5
τε καὶ Θηβαίους ἐφεδρεύοντας ἀεὶ τῇ Μακεδονίᾳ ἐς
τοσόνδε ἐταπείνωσεν, ἤδη ταῦτά γε καὶ ἡμῶν αὐτῷ
ξυμπονούντων, ὡς ἀντὶ τοῦ φόρους τελεῖν Ἀθηναίοις
καὶ ὑπακούειν Θηβαίων, παρ’ ἡμῶν ἐν τῷ μέρει ἐκεί-
7.9.5.1
νους τὴν ἀσφάλειάν σφισι πορίζεσθαι. ἐς Πελοπόν-
νησον δὲ παρελθὼν τὰ ἐκεῖ αὖ ἐκόσμησε καὶ ἡγεμὼν
αὐτοκράτωρ συμπάσης τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἀποδειχθεὶς
τῆς ἐπὶ τὸν Πέρσην στρατιᾶς οὐχ ἑαυτῷ μᾶλλόν τι
7.9.5.5
τὴν δόξαν τήνδε ἢ τῷ κοινῷ τῶν Μακεδόνων προς-
έθηκεν.
7.9.6.1
Ταῦτα μὲν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ ἐς ὑμᾶς
ὑπηργμένα, ὡς μὲν αὐτὰ ἐφ’ ἑαυτῶν σκέψασθαι μεγάλα,
μικρὰ δὲ ὥς γε δὴ πρὸς τὰ ἡμέτερα ξυμβαλεῖν. ὃς
παραλαβὼν παρὰ τοῦ πατρὸς χρυσᾶ μὲν καὶ ἀργυρᾶ
7.9.6.5
ἐκπώματα ὀλίγα, τάλαντα δὲ οὐδὲ ἑξήκοντα ἐν τοῖς
θησαυροῖς, χρεῶν δὲ ὀφειλόμενα ὑπὸ Φιλίππου ἐς
πεντακόσια τάλαντα, δανεισάμενος ἐπὶ τούτοις αὐτὸς
ἄλλα ὀκτακόσια ὁρμηθεὶς ἐκ τῆς χώρας τῆς γε οὐδὲ
ὑμᾶς αὐτοὺς βοσκούσης καλῶς εὐθὺς μὲν τοῦ Ἑλλης-
7.9.6.10
πόντου ὑμῖν τὸν πόρον θαλασσοκρατούντων ἐν τῷ
7.9.7.1
τότε Περσῶν ἀνεπέτασα· κρατήσας δὲ τῇ ἵππῳ τοὺς
σατράπας τοὺς Δαρείου τήν τε Ἰωνίαν πᾶσαν τῇ
ὑμετέρᾳ ἀρχῇ προσέθηκα καὶ τὴν Αἰολίδα πᾶσαν καὶ
Φρύγας ἀμφοτέρους καὶ Λυδούς, καὶ Μίλητον εἷλον
7.9.7.5
πολιορκίᾳ· τὰ δὲ ἄλλα πάντα ἑκόντα προσχωρήσαντα
7.9.8.1
λαβὼν ὑμῖν καρποῦσθαι ἔδωκα· καὶ τὰ ἐξ Αἰγύπτου
καὶ Κυρήνης ἀγαθά, ὅσα ἀμαχεὶ ἐκτησάμην, ὑμῖν
ἔρχεται, ἥ τε κοίλη Συρία καὶ ἡ Παλαιστίνη καὶ ἡ
μέση τῶν ποταμῶν ὑμέτερον κτῆμά εἰσι, καὶ Βαβυλὼν
7.9.8.5
καὶ Βάκτρα καὶ Σοῦσα ὑμέτερα, καὶ ὁ Λυδῶν πλοῦτος
καὶ οἱ Περσῶν θησαυροὶ καὶ τὰ Ἰνδῶν ἀγαθὰ καὶ ἡ
ἔξω θάλασσα ὑμέτερα· ὑμεῖς σατράπαι, ὑμεῖς στρατηγοί,
7.9.9.1
ὑμεῖς ταξιάρχαι. ὡς ἔμοιγε αὐτῷ τί περίεστιν ἀπὸ
τούτων τῶν πόνων ὅτι μὴ αὕτη ἡ πορφύρα καὶ τὸ
διάδημα τοῦτο; κέκτημαι δὲ ἰδίᾳ οὐδέν, οὐδὲ ἔχει τις
ἀποδεῖξαι θησαυροὺς ἐμοὺς ὅτι μὴ ταῦτα, ὑμέτερα
7.9.9.5
κτήματα ἢ ὅσα ἕνεκα ὑμῶν φυλάττεται. ἐπεὶ οὐδὲ
ἔστιν ἰδίᾳ μοι ἐς ὅ τι φυλάξω αὐτούς, σιτουμένῳ τε
τὰ αὐτὰ ὑμῖν σιτία καὶ ὕπνον τὸν αὐτὸν αἱρουμένῳ·
καίτοι οὐδὲ σιτία ἐμοὶ δοκῶ τὰ αὐτὰ τοῖς τρυφῶσιν
ὑμῶν σιτεῖσθαι· προαγρυπνῶν δὲ ὑμῶν οἶδα, ὡς
7.9.9.10
καθεύδειν ἔχοιτε ὑμεῖς.
7.10.1.1
Ἀλλὰ ταῦτα γὰρ ὑμῶν πονούντων καὶ ταλαιπωρου-
μένων ἐκτησάμην αὐτὸς ἀπόνως καὶ ἀταλαιπώρως ἐξ-
ηγούμενος. καὶ τίς ὑμῶν ἢ πονήσας οἶδεν ἐμοῦ
μᾶλλον ….. ἢ ἐγὼ ὑπὲρ ἐκείνου; ἄγε δὴ καὶ ὅτῳ
7.10.1.5
τραύματα ὑμῶν ἐστι γυμνώσας αὐτὰ ἐπιδειξάτω καὶ
7.10.2.1
ἐγὼ τὰ ἐμὰ ἐπιδείξω ἐν μέρει· ὡς ἔμοιγε οὐκ ἔστιν
ὅ τι τοῦ σώματος τῶν γε δὴ ἔμπροσθεν μερῶν ἄτρωτον
ὑπολέλειπται, οὐδὲ ὅπλον τι ἔστιν ἢ ἐκ χειρὸς ἢ τῶν
ἀφιεμένων οὗ γε οὐκ ἴχνη ἐν ἐμαυτῷ φέρω· ἀλλὰ καὶ
ξίφει ἐκ χειρὸς τέτρωμαι καὶ τετόξευμαι ἤδη καὶ ἀπὸ
μηχανῆς βέβλημαι, καὶ λίθοις πολλαχῇ καὶ ξύλοις
παιόμενος ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας δόξης καὶ τοῦ
ὑμετέρου πλούτου νικῶντας ὑμᾶς ἄγω διὰ πάσης γῆς
καὶ θαλάσσης καὶ πάντων ποταμῶν καὶ ὀρῶν καὶ
7.10.3.1
πεδίων πάντων, γάμους τε ὑμῖν τοὺς αὐτοὺς γεγάμηκα
καὶ πολλῶν ὑμῶν οἱ παῖδες συγγενεῖς ἔσονται τοῖς
παισὶ τοῖς ἐμοῖς. ἔτι δὲ ᾧ χρέα ἦν, οὐ πολυπραγ-
μονήσας ἐφ’ ὅτῳ ἐγένετο, τοσαῦτα μὲν μισθοφορούντων,
7.10.3.5
τοσαῦτα δὲ ἁρπαζόντων, ὁπότε ἐκ πολιορκίας ἁρπαγὴ
γίγνοιτο, διαλέλυμαι ταῦτα. στέφανοί τε χρυσοῖ τοῖς
πλείστοις ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆς τε ἀρετῆς τῆς ὑμετέρας
7.10.4.1
καὶ τῆς ἐξ ἐμοῦ τιμῆς ἀθάνατα. ὅστις δὲ δὴ καὶ ἀπ-
έθανεν, εὐκλεὴς μὲν αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο, περιφανὴς
δὲ ὁ τάφος, χαλκαῖ δὲ αἱ εἰκόνες τῶν πλείστων οἴκοι
ἑστᾶσιν, οἱ γονεῖς δ’ ἔντιμοί εἰσι λειτουργίας τε ξυμ-
7.10.4.5
πάσης καὶ εἰσφορᾶς ἀπηλλαγμένοι· οὐ γάρ τίς γε
φεύγων ὑμῶν ἐτελεύτα ἐμοῦ ἄγοντος.
7.10.5.1
Καὶ νῦν τοὺς ἀπολέμους ὑμῶν ζηλωτοὺς τοῖς οἴκοι
ἀποπέμψειν ἤμελλον· ἀλλ’ ἐπειδὴ πάντες ἀπιέναι
βούλεσθε, ἄπιτε πάντες, καὶ ἀπελθόντες οἴκοι ἀπαγ-
γείλατε ὅτι τὸν βασιλέα ὑμῶν Ἀλέξανδρον, νικῶντα
7.10.5.5
μὲν Πέρσας καὶ Μήδους καὶ Βακτρίους καὶ Σάκας,
7.10.6.1
καταστρεψάμενον δὲ Οὐξίους τε καὶ Ἀραχωτοὺς καὶ
Δράγγας, κεκτημένον δὲ καὶ Παρθυαίους καὶ Χορας-
μίους καὶ Ὑρκανίους ἔστε ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν
Κασπίαν, ὑπερβάντα δὲ τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰς
7.10.6.5
Κασπίας πύλας, καὶ περάσαντα Ὄξον τε ποταμὸν καὶ
Τάναϊν, ἔτι δὲ τὸν Ἰνδὸν ποταμόν, οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι
μὴ Διονύσῳ περαθέντα, καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ τὸν
7.10.7.1
Ἀκεσίνην καὶ τὸν Ὑδραώτην, καὶ τὸν Ὕφασιν δια-
περάσαντα ἄν, εἰ μὴ ὑμεῖς ἀπωκνήσατε, καὶ ἐς τὴν
μεγάλην θάλασσαν κατ’ ἀμφότερα τοῦ Ἰνδοῦ τὰ
στόματα ἐμβαλόντα, καὶ διὰ τῆς Γαδρωσίας τῆς ἐρήμου
7.10.7.5
ἐλθόντα, ᾗ οὐδείς πω πρόσθεν σὺν στρατιᾷ ἦλθε, καὶ
Καρμανίαν ἐν παρόδῳ προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρει-
τῶν γῆν, περιπεπλευκότος δὲ ἤδη αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ
τὴν ἀπ’ Ἰνδῶν γῆς εἰς Πέρσας θάλασσαν, ὡς εἰς
Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε, παραδόντες
7.10.7.10
φυλάσσειν τοῖς νενικημένοις βαρβάροις. ταῦτα ὑμῖν
καὶ πρὸς ἀνθρώπων ἴσως εὐκλεᾶ καὶ πρὸς θεῶν ὅσια
δήπου ἔσται ἀπαγγελθέντα. ἄπιτε.
Μετάφρασις:
«Δεν θα ομιλήσω, ω Μακεδόνες, δια να σας σταματήσω την ορμήν πού έχετε να υπάγετε εις την πατρίδα σας, διότι όσον εξαρτάται από εμέ τουλάχιστον είσθε ελεύθεροι να υπάγετε όπου θέλετε, αλλά δια να καταλάβετε σεις πώς εφέρθημεν ημείς προς σας και ποίαν διαγωγήν επιδείξαντες σεις προς ημάς τώρα φεύγετε. Και πρώτα βέβαια θα αρχίσω τον λόγον μου, όπως άλλως τε είναι και φυσικόν, από τον πατέρα μου τον Φίλιππον ο Φίλιππος λοιπόν αφού παρέλαβε σας οι οποίοι είσθε πτωχοί και περιπλανάσθε εδώ και εκεί και οι περισσότεροι από σας εβόσκετε εις τα βουνά ολίγα πρόβατα ντυμένοι με δέρματα προβάτινα, και χάριν αυτών επολεμούσατε ανεπιτυχώς προς τους Ιλλυριούς και Τριβαλλούς και τους γείτονας Θράκας, χλαμύδας μεν σας έδωκε να φορήτε αντί των ακατεργάστων δερμάτων, σας κατέβασε δε από τα όρη εις τας πεδιάδας, αφού σας έκαμεν ικανούς να πολεμάτε τούς γείτονάς σας βαρβάρους, ώστε να δύνασθε να σώζεσθε όχι πλέον εμπιστευόμενοι εις την οχυρότητα των θέσεων, αλλά μάλλον εις την ιδικήν σας ανδρείαν σας κατέστησε κατοίκους πόλεων και σας εδιοίκησε με νόμους και με ωφελίμους διατάξεις. Από δούλους και υπηκόους σας έκαμε κυριάρχους αυτών εκείνων των βαρβάρων από τους οποίους και σεις οι ίδιοι και αι περιουσίαι σας εβλάπτεσθε πρωτύτερα, και επρόσθεσεν εις την Μακεδονίαν το μεγαλύτερον μέρος της Θράκης και, αφού κατέλαβε τας πλέον επικαίρους παραλιακάς θέσεις, εισήγαγε το εμπόριον εις την χώραν και σας εξησφάλισε την εργασίαν επί των μετάλλων ώστε αύτη να είναι προσοδοφόρος σας έκαμε δε και κυριάρχους των Θεσσαλών τους οποίους εφοβείσθε άλλοτε υπερβολικά (μέχρι θανάτου), και αφού εταπείνωσε το έθνος των Φωκέων σας ητοίμασε την είσοδον εις την Ελλάδα πλατείαν και ευκολοδιάβατον αντί στενής και αδιαβάτου τους δε Αθηναίους και τους Θηβαίους, οι οποίοι πάντοτε εκαιροφυλακτούσαν δια να σας επιτεθούν, τόσον πολύ τους εταπείνωσε – ενώ εβοηθούσα πλέον τώρα και εγώ εις τούτο – ώστε αντί να πληρώνετε φόρους εις τους Αθηναίους και να είσθε υπήκοοι των Θηβαίων, εκείνοι με την σειράν των από ημάς να αντλούν την ασφάλειάν των. Και όταν επροχώρησεν εις την Πελοπόννησον, ετακτοποίησε πάλιν τα εκεί πράγματα και διορισθείς ηγεμών αυτοκράτωρ ολοκλήρου της Ελλάδος δια την κατά των Περσών εκστρατείαν επρόσθεσε την δόξαν ταύτην μάλλον εις το έθνος των Μακεδόνων παρά εις τον εαυτόν του.
Αυτάς μεν τας υπηρεσίας έχει προσφέρει προς σας ο ιδικός μου πατήρ, αι οποίαι εάν εξετασθούν αυταί καθ’ εαυτάς είναι μεγάλαι, αν όμως συγκριθούν με τας ιδικάς μου προς σας, είναι μικραί βεβαίως διότι εγώ παραλαβών από τον πατέρα μου ολίγα χρυσά και αργυρά ποτήρια, από δε το θησαυροφυλάκιον ούτε εξήκοντα τάλαντα, και χρέη δε οφειλόμενα από τον Φίλιππον έως πεντακόσια τάλαντα περίπου, και αφού εδανείσθην επάνω εις αυτά ο ίδιος άλλα οκτακόσια , αφού εξεκίνησα απ’ εκείνην την χώραν, η οποία δεν ήτο αρκετή να σας τρέφη, σας ήνοιξα αμέσως την διάβασιν του Ελλησπόντου, αν και οι Πέρσαι τότε εκυριαρχούσαν εις την θάλασσαν.
Αφού δε ενίκησα με το ιππικόν τους σατράπας του Δαρείου, επρόσθεσα και την Ιωνίαν ολόκληρον εις το ιδικόν σας κράτος και όλην την Αιολίδα και τας δύο Φρυγίας και την Λυδίαν και την Μίλητον εκυρίευσα με πολιορκίαν όταν δε κατέλαβα όλας τας άλλας χώρας που προσεχώρησαν με την θέλησίν των τας παρέδωσα εις σας να τας καρπούσθε και τα αγαθά της Κυρήνης και της Αιγύπτου, τα οποία χωρίς μάχην απέκτησα, εις σας περιέρχονται και η Κοίλη Συρία και η Παλαιστίνη και η Μεσοποταμία είναι ιδικά σας κτήματα, και η Βαβυλών και τα Βάκτρα και τα Σούσα είναι ιδικά σας και ο πλούτος των Λυδών και οι θησαυροί των Περσών και τα αγαθά των Ινδών και ο Ωκεανός ιδικά σας σεις είσθε σατράπαι, σεις στρατηγοί, σεις ταξίαρχοι. Ώστε ύστερα απ’ αυτούς τους κόπους τι άλλο περισσεύει δι’ εμέ εκτός από αυτό το πορφυρούν ένδυμα και την ταινίαν; Ουδεμίαν ατομικήν περιουσίαν έχω, ούτε ημπορεί κανείς να φανερώση ιδικούς μου θησαυρούς, εκτός από όσα είναι ιδικά σας κτήματα ή όσα φυλάσσονται προς χάριν σας. Επειδή ουδέ έχω ίδιον ατομικόν συμφέρον, δια το οποίον να τους φυλάξω, αφού τρώγω το ίδιον με σας φαγητόν και προτιμώ τον ίδιον ύπνον με τον ιδικόν σας αν και νομίζω ότι δεν τρώγω τα ίδια φαγητά με εκείνους από σας πού είναι συνηθισμένοι εις την καλοφαγίαν ξέρω δε ότι εγώ μένω άγρυπνος προς χάριν σας δια να ημπορήτε σεις να κοιμάσθε με ησυχίαν.
Αλλά μήπως απέκτησα αυτά, ενώ σας διοικούσα, χωρίς να κοπιάσω και να ταλαιπωρηθώ, ενώ σεις εκοπιάζετε και εταλαιπωρείσθε; Και ποιος από σας γνωρίζει ότι εκοπίασε περισσότερον δι’ εμέ από ό,τι εγώ δια εκείνον; Εμπρός λοιπόν ας δείξη τα τραύματά του, όποιος έχει – αφού τα ξεγυμνώσει – και εγώ θα δείξω τα ιδικά μου κατόπιν διότι εις εμέ τουλάχιστον δεν έχει μείνει κανένα μέρος του σώματός μου, από τα εμπρόσθια βεβαίως, ατραυμάτιστον, και δεν υπάρχει όπλον ούτε από τα κρατούμενα δια των χειρών, ούτε από τα ριπτόμενα, του οποίου ίχνη τουλάχιστον να μη φέρω επάνω μου, αλλά και με ξίφος από χείρα έχω πληγωθή και με τόξον έχω τοξευθή, και με βλήμα μηχανής έχω κτυπηθή, και με λίθους εις πολλά μέρη και με ξύλα κτυπώμενος, προς χάριν σας και δια την δόξαν σας και δια τον ιδικόν σας πλούτον, σας οδηγώ νικηφόρους ανάμεσα από όλους τους ποταμούς και τα βουνά και τας πεδιάδας. Και έχω κάμει γάμους τους ιδίους με σας, και τα παιδιά πολλών από σας θα είναι συγγενείς με τα ιδικά μου παιδιά. Επίσης έχω πληρώσει όλα τα χρέη όσα είχεν οποιοσδήποτε από σας, χωρίς να καλοεξετάσω δια ποίον λόγον έγιναν, ενώ ελαμβάνετε τόσον μεγάλον μισθόν και τόσα πολλά αρπάζατε οσάκις εγίνετο λεηλασία μετά μίαν πολιορκίαν.
Οι περισσότεροι από σας έχετε στεφάνους χρυσούς ως αθάνατα ενθύμια και της ιδικής σας ανδρείας και της εκ μέρους μου τιμής. Εάν δε και κανείς εφονεύθη, ο μεν θάνατός του έγινε ένδοξος, η δε ταφή του λαμπρά, χάλκινοι δε ανδριάντες των περισσοτέρων έχουν στηθή εις τα χωριά τους, και οι γονείς των είναι τιμημένοι και απηλαγμένοι από κάθε υποχρεωτικήν επίταξιν και συνεισφοράν διότι κανείς δεν εφονεύθη φεύγων προ του εχθρού, όταν αυτοπροσώπως σας διοικούσα. Και τώρα εσκόπευα να στείλω ζηλευτούς εις την πατρίδα τους εκείνους από σας που είναι ανίκανοι προς πόλεμον αλλ’ αφού θέλετε όλοι να φύγετε, φύγετε όλοι, και άμα φθάσετε εις την πατρίδα αναγγείλατε, ότι τον βασιλέα σας Αλέξανδρον, ο οποίος ενίκησε τους Πέρσας και τους Μήδους και τους Βακτρίους και τους Σάκας, υπεδούλωσε δε και τους Ουξίους και τους Αραχωτούς και τους Δράγγας, και έχει κατακτήσει και την χώραν των Παρθυαίων και των Χωρασμίων και των Υρκανίων έως την Κασπίαν θάλασσαν, ανέβηκε δε εις τον Καύκασον πέρα από τας Κασπίας πύλας και επέρασε τον Ώξον ποταμόν και τον Τάναϊν, ακόμη και τον Ινδόν ποταμόν, τον οποίον κανένας άλλος δεν επέρασε παρά μόνον ο Διόνυσος, και τον Υδάσπην και τον Ακεσίνην και τον Υδραώτην, θα διέβαινε δε και τον Ύφασιν, εάν σεις δεν εδειλιάτε, ο οποίος βασιλεύς σας έφθασε έως τον Ωκεανόν και από τα δύο στόμια του Ινδού και διεπέρασε την έρημον Γαδρωσίαν, εις την οποίαν δεν ήλθε κανείς πρωτύτερα με στράτευμα, κατά το πέρασμά του δε κατέκτησε και την Καρμανίαν και την χώραν των Ωρειτών, και ενώ το ναυτικόν του είχε περιπλεύσει πλέον την θάλασσαν και την χώραν των Ινδών έως την Περσίαν, αυτόν τον βασιλέα σας μόλις τον εφέρατε οπίσω εις τα Σούσα, τον αφήσατε και φεύγετε, αφού τον παρεδώσατε να τον φυλάσσουν οι νικημένοι βάρβαροι. Αυτά, όταν τα αναγγείλετε, ίσως σας φέρουν την δόξαν εκ μέρους των ανθρώπων και ίσως αρέσουν και εις τους θεούς ακόμη ως δίκαια. Φύγετε.».
- ΝΕΑΣ (neas@mousaios.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου