Ο Ηρακλής, αυτός ο ημίθεος, γιος του Δία και μία θνητής, της Αλκμήνης, σε μία εποχή μακρινή, δεν δείχνει παρά τη πορεία του ανθρώπου προς την αποδέσμευση από την ύλη. Η θνητή μητέρα του προσφέρει ένα σώμα φθαρτό, αλλά ο θεϊκός πατέρας, του προσφέρει τη δυνατότητα να ενωθεί με τη συμπαντική ενέργεια, μετά από αγώνα προσωπικό και επίπονο.
Το ίδιο το όνομα «Ηρακλής» σημαίνει το «κλέος της Ήρας», δηλαδή η δόξα και η λάμψη της ψυχής. Ο μύθος αναφέρει πως ενώ ο Ηρακλής είχε γίνει ένας γενναίος και σημαντικός άντρας, απέκτησε οικογένεια, αλλά κάποια στιγμή η Ήρα που τον
ζήλευε και τον καταδίωκε από βρέφος, τον τρέλανε κι εκείνος σκότωσε την οικογένειά του και τα στενά φιλικά του πρόσωπα. Όταν συνήλθε από την τρέλα αυτή, ζήτησε βοήθεια στο μαντείο των Δελφών, για να βρει το δρόμο προς τη λύτρωση και τη συγχώρεση.
Η Πυθία τον συμβούλεψε να ΕΙΝΑΙ για 12 χρόνια υποτακτικός του Ευρυσθέα και να υπακούει σε ό,τι του ζητήσει, ώστε να γλιτώσει από το κακό. Ο Ευρυσθέας, του ζήτησε να εκπληρώσει 12 δύσκολα κατορθώματα, που μόνο ένας ημίθεος μπορούσε να ολοκληρώσει.
Η Ήρα φαίνεται να τον καταδιώκει από τη γέννησή του, αλλά πέρα από την εξωτερική μορφή του μύθου, αν σκεφθούμε πως το όνομά του φέρει σαν πρώτο συνθετικό τη λέξη «Ήρα», τότε πρέπει να σκεφθούμε τον συμβολισμό. Η Ήρα είναι η ψυχή που επιζητά τη δόξα και την λάμψη. Αλλά, πριν βρει τον δρόμο της, κάνει λάθη, άλλοτε απλά κι άλλοτε τραγικά.
Το συμπαντικό νόημα του Ηρακλή, είναι ο μαθητής που επιδιώκει την εσωτερική του τελείωση. Ωστόσο έχει να παλέψει με τα θηρία που κρύβει μέσα του. Η τρέλα κάτω από την οποία ο Ηρακλής σκοτώνει τα αγαπημένα του πρόσωπα, είναι ένα από τα πρώτα λάθη του αρχάριου, ο οποίος στην ανάγκη του να απελευθερωθεί το συντομότερο, θυσιάζει τον καθένα και το καθετί στην εξελικτική του πορεία. Ένα λάθος συχνό σε πολλούς αναζητητές, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Για τον Ηρακλή και τη σχέση του με τον ζωδιακό κύκλο, υπάρχει μία αναφορά, πως τον εξέφραζε ο Σταθερός Σταυρός. Είχε την δύναμη του να πράττει (Ταύρος), την τόλμη(Λέων), την ικανότητα να σιωπά (Σκορπιός) και την δυνατότητα της γνώσης (Υδροχόος). Ακόμη και σαν άνθρωπος, κατάγεται από βασιλική γενιά και φορά μία λεοντή (Λέων), έχει ένα δυνατό σώμα (Ταύρος), δεν μιλά μέσα στο μύθο (Σκορπιός), ενώ γίνεται γνωστός μόνο μέσα από πράξεις (Ταύρος). Έχει την ευφυΐα και την ευρηματικότητα να τα βάλει και να νικήσει φοβερά θηρία (Υδροχόος).
Ας εξετάσουμε τους άθλους και τα στάδια της πορείας για την ολοκλήρωση.
ΑΘΛΟΣ 1ος και αντιστοιχία με τον Κριό
«Τα ανθρωποφάγα άλογα του Διομήδη»
Ο μύθος λέει πως ο Ηρακλής διετάχθη να συλλάβει τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομήδη, ο οποίος ήταν σκληρός άνθρωπος κι έριχνε βορά στα φοβερά άλογα κάθε ξένο. Ο Ηρακλής πήρε μαζί του σε αυτό το ξεκίνημα τον φίλο του Άβδηρο, και μετά από προσπάθειες, κατόρθωσε να συλλάβει τα άλογα. Σίγουρος για την επιτυχία του, τα έδωσε στον ’βδηρο να τα οδηγήσει στον Διομήδη, αλλά ο Άβδηρος δεν είχε τις ικανότητες του Ηρακλή, τα άλογα αφηνίασαν και τον σκότωσαν. Ο Ηρακλής αναγκάστηκε να τα κυνηγήσει ξανά και να τα συλλάβει. Τέλος τα άλογα σκοτώνουν τον ίδιο τον αφέντη τους, τον Διομήδη.
-Ο αναζητητής της γνώσης, στο ξεκίνημά του , πρέπει να συλλάβει και να δαμάσει τις βίαιες, σκληρές, άπονες και πολεμοχαρείς σκέψεις του. Ακόμη, πρέπει να περιορίσει την απότομη και σκληρή έκφραση και ομιλία προς τους άλλους. Πολλές φορές, οι λέξεις μας αρκούν για να ματώσουν την ψυχή των συνανθρώπων μας. Αυτές τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις τιθασεύσουμε.
ΑΘΛΟΣ 2ος και αντιστοιχία με τον Ταύρο
«Η σύλληψη του Ταύρου της Κρήτης»
Ο μύθος λέει για ένα πανέμορφο και δυνατό ταύρο που χάρισε ο θεός Ποσειδώνας στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, με σκοπό να τον θυσιάσει για χάρη του. Ο ταύρος αυτός γεννήθηκε από τον αφρό της θάλασσας, εκεί όπου γεννήθηκε κι η θεά Αφροδίτη, κυβερνήτης του ζωδίου του Ταύρου. Όμως ο Μίνωας θαύμαζε τον ταύρο και δεν μπορούσε να τον θυσιάσει. Το άφησε, λοιπόν, ελεύθερο στο νησί. Ο Μίνωας, ας θυμηθούμε, είχε τον Λαβύρινθο και τον Μινώταυρο. Εκεί που χάνονταν κάθε χρόνο νέοι, βορά του θηρίου. Ο Λαβύρινθος συμβολίζει μεταξύ άλλων την πλάνη, κι αυτό είναι σαφές από τη σύνδεσή του με τον ταύρο του Ποσειδώνα.
Ο Ηρακλής διατάχθηκε να συλλάβει τον ταύρο και να τον φέρει στη στεριά. Αφού τον κυνήγησε σε όλο το νησί, κατόρθωσε να τον καβαλικέψει και διέσχισε μαζί του τα νερά της θάλασσας, φέρνοντας το ζώο στην στεριά. Λέγεται, μάλιστα, πως τον οδήγησε σε μία πύλη με τρεις Κύκλωπες, οι οποίοι ονομάζονταν Βρόντος (βροντή), Στερώπις (αστραπή) και ’ργος (η στροβιλιζόμενη ενέργεια).
Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα αυτού του άθλου; Όταν ο αναζητητής της γνώσης τιθασεύσει τις παρορμητικές του σκέψεις, έρχεται η σειρά της επιθυμίας και της πλάνης. Ο μύθος αναφέρεται στη κοσμική ευαισθησία και τη δύναμη της επιθυμίας που μας κυβερνά.
ΑΘΛΟΣ 3ος κι αντιστοιχία με τους Διδύμους
«Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων»
Ο Ηρακλής σε αυτόν τον άθλο πήρε την εντολή να βρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Η αναζήτηση τον οδηγεί μακριά πια και δεν ξέρει πού βρίσκονται αυτά τα μήλα. Συνάντησε τον Νηρέα, «τον σοφό των θαλασσών» ένα δάσκαλο σοφό αλλά ασαφή στα λόγια του. Έπαιρνε πολλές μορφές και δεν απαντούσε ευθέως. Κάποια στιγμή από τα λεγόμενα του Νηρέα, καταλαβαίνει πως πρέπει να πάει νότια. Στο δρόμο του νίκησε τον γίγαντα Ανταίο (γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας) και συνάντησε τον Βούσιρη (γιο του Ποσειδώνα και μίας θνητής). Ο Βούσιρης θεωρούσε πως ήταν δάσκαλος, έπεισε τον Ηρακλή, τον παρέσυρε και ήθελε να τον θυσιάσει. Ο Ηρακλής κατόρθωσε να καταλάβει τι συνέβαινε και ξέφυγε. Μετά συναντά τον Προμηθέα δεσμώτη στο βράχο και τον λυπάται. Τον βοηθά κι εκείνος του εξηγεί πώς να βρει και να πάρει τα χρυσά μήλα. Βρίσκει τον Άτλαντα που κρατά το βάρος του κόσμου στις πλάτες του, παίρνει τη θέση του κι ο Ατλαντας του φέρνει τα μήλα, που φύλαγε ένας δράκος και τρεις παρθένες.
Είναι η αρχή της γνώσης πάνω στη δυαδικότητα των πραγμάτων, στο διπλό ζώδιο των Διδύμων, όπου όλα έχουν τις δύο όψεις, καλό και κακό, μικρό και μεγάλο, είναι η αναγνώριση της έλξης των αντιθέτων.
Στον άθλο τα χρυσά μήλα είναι πολλά, σύμβολο της πολυπλοκότητας, της πολλαπλότητας, της σύνθεσης και των πολλών γνώσεων που αποκτούν όσοι τρέφονται με το Δέντρο της Ζωής.
Στην αναζήτηση αυτή υπάρχει πάντα το στοιχείο της πλάνης και της ασάφειας.
Ο πρώτος δάσκαλος, ο Νηρέας, έχει Ποσειδώνια στοιχεία (οι Δίδυμοι τετραγωνίζουν τους Ιχθείς), αλλά με την έννοια της άπιαστης σοφίας, την οποία ο Ηρακλής δεν κατανοεί. Γι' αυτό και κάνει λάθος και πάει νότια. Στη συμβολική γλώσσα, η νότια πορεία, σημαίνει οπισθοδρόμηση. Παλεύει με τον γίγαντα Ανταίο, επίσης Ιχθυακό,και καθώς είναι γιος του Ποσειδώνα και μίας θνητής, μία πλάνη λοιπόν και συναντά τη βασική δυσκολία, τον ψευδό-δάσκαλο Βούσιρη, που επιδιώκει να τον πλανέψει και να τον θυσιάσει για δικό του όφελος.
Ο αναζητητής είναι δυνατόν να βρεθεί σε λανθασμένο χώρο γνώσης, κι ο δάσκαλος να μην είναι ο σωστός. Αυτό, ακόμη κι αν γλιτώσει, όπως ο Ηρακλής, τον καθυστερεί.
Τέλος εμφανίζεται η φιλευσπλαχνία, με τη βοήθεια που παρέχει στον Προμηθέα, αλλά και στον δάσκαλό του Χείρωνα, που πλήγωσε άθελά του. Ο Προμηθέας, είναι αυτός που τρώγεται από τους γύπες των τύψεων, γιατί μετέδωσε τη γνώση σε αμύητους και αυτή σπαταλήθηκε ή κακοποιήθηκε. Ο Ηρακλής διώχνει την ιδιοτέλεια, τον προσωπικό του στόχο και προσφέρεται να βοηθήσει τους πάσχοντες, Προμηθέα, αλλά και Χείρωνα. Ο Προμηθέας, τον ανταμείβει για τη πράξη του και τον συμβουλεύει πώς να βρει τα μήλα, δηλαδή πώς να προσεγγίσει τη γνώση χωρίς κίνδυνο.
Όταν παίρνει τον κόσμο στους ώμους του, είναι μία συμβολική κίνηση, μία προσωπική θυσία πάλι, καθώς σηκώνει το βάρος της ανθρωπότητας κι αυτό τον οδηγεί στην ανταμοιβή των χρυσών μήλων.
Ο Δράκος που φύλαγε το δέντρο της γνώσης είναι αυτός που μπορεί να μας πλανέψει, όπως συνέβη με τον Αδάμ και την Εύα. Οι τρεις Παρθένες όμως που δίνουν τα μήλα, ονομάζονται Νοημοσύνη, Αγάπη και Σοφία. Αν δούμε τους δεκανούς των Διδύμων, είναι αντίστοιχες του Ερμή, της Αφροδίτης και του Κρόνου.
Ο άθλος σημειώνει τις πλάνες και τους ψεύτικους δασκάλους, αλλά και τη λεπτότητα της προσέγγισης της γνώσης, καθώς και την ανιδιοτελή προσφορά υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα (κι αυτό από το τετράγωνο των Διδύμων με τους Ιχθείς).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου