Η "μαγική" δύναμη της λύρας του Ορφέα

Ο Ορφέας ήταν μία από τις πιο σημαντικές μορφές της ελληνικής μυθολογίας. Γεννήθηκε στην Θράκη και ήταν γιος του άρχοντα της περιοχής, Οιάγρου και της... Μούσας Καλλιόπης, της προστάτιδας της Επικής Ποίησης. Σε παιδική ηλικία διδάχτηκε την τέχνη της μουσικής από τις Μούσες αλλά και από τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος και του
χάρισε την λύρα του. Η λύρα του Ορφέα, η "μαγική φόρμιγγα", ήταν κάτι σαν επτάχορδη κιθάρα και για την "ανεξήγητη" δύναμη της αλλά και την επίδραση της φωνής του, υπάρχουν δεκάδες ιστορίες. Σύμφωνα με αυτές, η μαγεία της μουσικής και του τραγουδιού του, ημέρευε τα άγρια ζώα και μετακινούσε "δέντρα και βράχους" που...
έσπευδαν να ακούσουν τη θελκτική μελωδία του! Η "θεϊκή" δύναμη της μουσικής Κατά πολλούς αναλυτές, όλα αυτά τα περιστατικά θέλουν να δώσουν το μύνημα πως η αρμονία που κρύβει μέσα της η μουσική μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά όλα τα ζωντανά όντα του πλανήτη μας. Ας μην ξεχνάμε πως οι αρχαίοι Έλληνες, γνώριζαν την μορφωτική και ηθικοπλαστική αξία της μουσικής, ενώ την συμπεριλάμβαναν σε όλα τους τα μυστήρια. Κατά κάποιους άλλους, η "ανεξήγητη" δύναμη της ορφικής μουσικής, συνδέεται με την "υπεράνθρωπη" και μεταφυσική διάσταση του Ορφέα. Οι περιγραφές που θέλουν τους ανθρώπους, αλλά και τους θεούς, τα ζώα και τα φυτά, αλλά ακόμη και τα βράχια να πλησιάζουν προς τον ήχο της λύρας του, οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο Ορφέας ταυτιζόταν με τον Ήλιο, που με το φως του κάνει όλα τα έμψυχα όντα να στρέφονται προς αυτόν. Η "μαγική" επίδραση της ορφικής μουσικής στην Αργοναυτική Εκστρατεία Ο θρύλος λέει πως αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που ο Ορφέας πρωταγωνίστησε στην Αργοναυτική Εκστρατεία, αφού η "μαγική δύναμη" της μουσικής τους ήταν πολύτιμο όπλο για τους αργοναύτες. Ένα όπλο, που έδειξε τη δύναμή του από την στιγμή ακόμα που τέλειωσε η ναυπήγηση της Αργούς και ξεκίνησαν οι προσπάθειες για να την ρίξουν στη θάλασσα. Η Αργώ όμως, ήταν τόσο βαριά και τόσο βαθιά "κολλημένη" στην άμμο και ήταν αδύνατο να τη σύρουν. Η λύση δόθηκε από την φόρμιγγα του Ορφέα, που με τον "μαγικό" ήχο της κατάφερε όχι μόνο να μετακινήσει αλλά να ανυψώσει την Αργώ "ταχέως στους ουρανούς"! Ήταν ο ίδιος ακριβώς ήχος της λύρας του, που κατάφερε να "υποτάξει" και να αποκοιμήσει το δράκο που φύλαγε το χρυσόμαλο δέρας, γεγονός που άνοιξε τον δρόμο στον Ιάσονα να το κλέψει! Στον δρόμο της επιστροφής, οι Αργοναύτες πέρασαν από το βράχο των Σειρήνων, που με τη γλυκιά φωνή και το τραγούδι τους ξελόγιαζαν τους ναυτικούς και τους παράσερναν κοντά τους. Όταν ο ήχος-παγίδα έφτασε στα αυτιά των αργοναυτών, ο Ορφέας και η λύρα του που κατάφεραν τον σκεπάσουν με την ομορφιά και την δύναμη τους, οδηγώντας με ασφάλεια τους άντρες μακρυά από τον κίνδυνο των Σειρήνων. Η μουσική που "μαλάκωσε" ακόμη και τον Άδη! Όταν η αγαπημένη του γυναίκα, Ευρυδίκη πέθανε από δάγκωμα ερπετού, ο πόνος του Ορφέα τον οδήγησε σε ένα τραγούδι τόσο σπαραχτικό, που ακόμη και οι θεοί έκλαψαν στο άκουσμά του! Με τη δική τους συμβουλή ο Ορφέας, ξεκίνησε για τον Κάτω κόσμο, όπου η δύναμη της λύρας του ήταν τέτοια που μάγεψε ακόμα και τον Χάροντα. Κανένας δεν κατάφερε να μείνει ανεπηρέαστος από την μαγεία της λύρας του: οι δικαστές των νεκρών άρχισαν να κλαίνε, ο Κέρβερος σταμάτησε να γαυγίζει και ο Σίσυφος αφού ανέβασε επιτέλους τον βράχο στην κορφή του λόφου, έκλαψε συγκινημένος. Ήταν τέτοια η αρμονία της μουσικής που σκόρπισε δάκρυα στο πιο μαύρο και αδάκρυτο μέρος του κόσμου. Κι όταν ο Ορφέας παρακάλεσε "δώστε μου πίσω τη γλυκιά Ευρυδίκη", η Περσεφόνη, λύγισε και ζήτησε χάρη από τον Άδη! Εκείνος δέχτηκε, υπό τον όρο να μην κοιτάξει ο Ορφέας την αγαπημένης του, πριν φτάσουν στον Επάνω Κόσμο. Ηταν όμως τέτοια η λαχτάρα του, που δεν τα κατάφερε και μια ματιά του ήταν αρκετή για να την ξαναπάρει μακρυά του! Ο μύθος λέει πως μετά τον θάνατο του Ορφέα, οι θεοί πήραν τη μαγική λύρα του κοντά τους και Ορφέα και την έστησαν στον ουρανό, για να τραγουδάει κάθε νύχτα τραγουδάει την αληθινή αγάπη, την ζωή και το πραγματικό της νόημα!