Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Άφθονος Ιλμενίτης (Τιτάνιο) στον νομό Έβρου αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία...Γιατί κάποιοι κύκλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τον εκμεταλλευτούμε;




Απέραντο ορυκτό κρύβει στα σπλάχνα του ο ακριτικός Νομός μας. - Έχουμε “προίκα αφάγωτη” - Γιατί όμως κάποιοι κύκλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τον εκμεταλλευτούμε; - Συνεχείς αντιδράσεις και προσκόμματα σε κάθε εξορυκτική πρόταση. - Αυτή η μιζέρια, δεν μπορεί να συνεχισθεί.



Εδώ και 67 ολόκληρα χρόνια η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ επιμένει πως ο Έβρος μπορεί να ταΐσει μόνος του ολόκληρη την Ελλάδα, σε σιτηρά, ψάρια, κρέατα, οπωροκηπευτικά, γαλακτοκομικά κ.λ.π. κ.λ.π.

Ακόμη συνεχίζουμε να γράφουμε, πως ο ακριτικός Νομός μας έχει “προίκα αφάγωτη” κι αυτή η προίκα είναι ο ορυκτός μας πλούτος.

Μέσα δε σ' αυτόν υπάρχουν και σπάνια μεταλλεύματα.

Αφορμή για το σημερινό μας δημοσίευμα μας έδωσε ο συνεργάτης μας Ερευνητής – Λαογράφος κ. Βασ. Μιχαηλίδης που μας έστειλε το ακόλουθο σημείωμα.

***

Ο ΙΛΜΕΝΙΤΗΣ ΕΝ ΘΡΑΚΗ,

Υπό του κ. Κων/νου Βραχάμη, Χημικού του Εθνικού Πανεπιστημίου, Διπλωματούχου Αν. Σπουδόν Εφηρμ. Χημείας Παν/μίου Παρισίων.

***

Γράφει λοιπόν ο κ. Βραχάμης στα έτη 1928, στην έκθεσίν του, Δυτικώς του Σουφλίου, και εις απόστασιν 10 χλμ. περίπου εκ της Πόλεως ταύτης, ευρίσκονται τα ερείπια του Τουρκικού άλλοτε χωρίου Ντιστιμπάκ.

Το περί το χωρίον τούτο, τμήμα και ιδίως ο ρους παράλληλους ερχομένου χειμάρρου (Καρανλή Ντερεσί) αποτελεί τα Β.Α. όρια του σχηματισμού βασικών πετρωμάτων, οφιτών κυρίως, όστις καλύπτει εν τη περιοχή περί τα 50 τετρ. Χιλιόμετρα, με διεύθυνσιν Ν. 30ο, W μήκος περίπου1 2 και πλάτος 2-6 χλμ. και περικλείει ισχυρότατα κοιτάσματα χρωμίτου ως απέδειξαν αι γινόμεναι έρευναι, άτινα ανακαλύψαμεν κατά το έτος 1929.

Μελέτην μας επί των κοιτασμάτων τούτων, ως και επί της συστάσεως των νικελιούχων οφιτών της περιοχής, των κοιτών περιφερικής εκκρίσεως, χαλκοπυρίτου αίττινες υπήρχαν ως φαίνεται αντικείμενον εκμεταλλεύσεως των αρχαίων, ως και των φλεβών ξυμπλόκου μεταλλεύματος χαλκοπυρίτου-γαληνίτου-αρσενοπυρίτου.

Ο ιλμενίτης (ΤΙΤΑΝΙΟ) απαντά παρά τον χείμαρρον Καρανλή ντερεσί εντός φλεβών χλωρίτου-Μίκας, ο ιλμενίτης απαντά παρά την κορυφή και τας νοτίους κλιτύς το λόφου Τουλού Τεπέ και παρά το χωρίον Καλαϊτζή Οβά.

Τα εντός χλωρίτου εγκεκλεισμένα τεμάχια Ιγμενίτου-Τιτανίου έχουν βάρος από ολίγων δεκατογράμμων μέχρι χιλιογράμμου-κιλού.

Την παραπάνω έκθεση έλαβα από το Τμήμα Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 23-06-2008 από κ. Βουδούρη Μεταλλειολόγο.

Βασ. Μιχαηλίδης

***

Σημείωση Ε.Θ.

Οι ορυκτολόγοι και κυρίως οι ειδικοί επιστήμονες επί των μεταλλευμάτων γνωρίζουν πολύ καλά την αξία του Ιλμενίτου.

Που αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό. Και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία.Το ερώτημα όμως που μας βασανίζει τόσα χρόνια, είναι γιατί κάθε εξορυκτική προσπάθεια, προσκρούει στην βίαιη και οργισμένη προσπάθεια κάποιων κύκλων που δεν θέλουν με κανένα τρόπο την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων που κρύβουν τα σπλάχνα του Έβρου.

Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε;

Όχι στον Χρυσό, όχι στον Ζεόλιθο, όχι και στην επαναλειτουργία των Μεταλλείων Κίρκης.

Που οι Γερμανοί στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο τα λειτούργησαν, δημιουργώντας άψογες τεχνικά εγκαταστάσεις.

Εμείς όμως τα βάλαμε λουκέτο.

Και προχθές μάλιστα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αν. Μακεδονίας – Θράκης υπήρξε ομόφωνη απόφαση για την ανάδειξη των Μεταλλείων της Κίρκης Έβρου, ως... “ιστορικού τόπου”.

Σε μία περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσεως που βιώνει ο ελληνικός Λαός σε καιρό ειρήνης, θα περιμέναμε μία ομόφωνη απόφαση για την επαναλειτουργία των Μεταλλείων της Κίρκης.

Τέτοια πρόταση όμως δεν ακούσθηκε.

Τί συμβαίνει λοιπόν;

Γιατί τα ορυκτά του Έβρου δεν πρέπει να εξαχθούν;

Υπάρχουν μήπως ξένα συμφέροντα, ή και μυστικές συμφωνίες, που εμείς δεν γνωρίζουμε; Γιατί πολλά αρχίζει και βάσει ο νους μας.

Η επίκληση της οικολογικής καταστροφής δεν πείθει πλέον κανένα, την ώρα μάλιστα που η φτώχεια απλώνεται και η ανεργία διώχνει τα παιδιά μας σε ξένους τόπους.

Ο πλούτος είναι κάτω από τα πόδια μας. Ας τον αξιοποιήσουμε επί τέλους.
http://kostasedessa.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου