Σύμφωνα με τους μύθους της Σκανδιναβικής χερσονήσου, τα ξωτικά του φωτός και του σκότους βγήκαν από το πτώμα του γίγαντα Ιμίρ. Τα καλά, φωτεινά ξωτικά κατοικούν στον αέρα, ενώ τα κακά τα λεγόμενα σκοτεινά ξωτικά τριγυρίζουν στο σκοτάδι.
Στην Ισλανδία, υπάρχει μια άλλη εκδοχή της γέννησης των πνευμάτων αυτών.
Μια μέρα η Εύα (μετά την πτώση) πήγε στο
ποτάμι για να πλύνει τα παιδιά της.
Τότε άκουσε την φωνή του Θεού να την καλεί. Τότε γεμάτη άγχος και ντροπή ξεχώρισε όσα παιδιά δεν είχαν πλυθεί και τα έκρυψε στο κοντινό δάσος.
Ο Θεός την ρώτησε αν είχε δίπλα της όλα τα παιδιά της, κι εκείνη απάντησε καταφατικά. Εκείνος τότε είπε οτι όλα τα κρυμμένα παιδιά θα ζούσαν πλέων στα δάση και θα ονομάζονταν ξωτικά και νεράιδες. Από τότε η φυλή αυτή ζει στο λυκόφως των δασών.
Σε αυτόν τον λαό υπάρχουν κι άλλες φυλές που είναι η φυλή του Χουλντού, οι νάνοι...
Οι νάνοι κατά την λαογραφία των Ισλανδών εμφανίζονται σε καταρράκτες, σε εγκαταλειμμένα δικαστήρια και εκκλησίες.
Μια άλλη φυλή είναι και οι Χουλντρε, οι όμορφες νεράιδες που έχουν το χάρισμα να τραγουδούν πολύ ωραία, όμως έχουν ένα ελάττωμα.
Μερικές απο αυτές έχουν ουρά αγελάδας!Ενώ άλλες είναι πολύ όμορφες αλλά από πίσω είναι κούφιες σαν μια κουφάλα δέντρου.
Τα δε ξωτικά της Ισλανδίας λένε οι παραδώσεις και οι μύθοι τους ότι ζουν στα δάση και στις σπηλιές και βοηθούσαν πάντα τους χαμένους κυνηγούς να βρουν το δρόμο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου